Billy Cobham - "Drum N’ Voice Vol. 3"

Urodził się w Panamie, ale już we wczesnym dzieciństwie jego rodzina przeniosła się do Nowego Jorku. Tam młody Billy Cobham rozpoczął naukę w High School of Music and Art, którą ukończył w 1962 r.

W latach 60. współpracował z Horace Silverem, Stanleyem Turrentinem, Shirley Scott, George'em Bensonem. W latach 70. wyraźnie zainteresował się muzyką fusion. Nawiązał współpracę z zespołem braci Brecker, gitarzystą Johnem Abercrombie'em i wreszcie z Milesem Davisem, z którym nagrał płytę "Live – Evil and A Tribute to Jack Johnson". Właśnie na tym albumie pokazał zrewolucjonizowany sposób gry na perkusji i hi-hacie.

Na początku lat 70. grał z gitarzystą Johnem McLaughlinem. Wspólnie nagrali album "My Goal's Beyond". Niebawem Cobham wszedł w skład supergrupy The Mahavishnu Orchestra, która stała się symbolem muzyki fusion. Nagrał z nią jej dwa pierwsze albumy studyjne oraz jeden koncertowy, wydany po latach jako "The Lost Trident Sessions" (1999). Z początkiem lat 80. nawiązał współpracę z byłym basistą supergrupy The Cream, Jackiem Bruce'em, wchodząc w skład formacji Jack Bruce & Friends. W 1994 r. wziął udział w realizacji koncertowego albumu "Live at The Greek" ze Stanleyem Clarke'iem, Larry'm Carltonem, Najee i Deronem Johnsonem.

Ostatnie albumy Cobhama sygnowane szyldem "Drum n Voice" to powrót do źródeł muzyki fusion z lat 70. Podobnie jest z jego najnowszym projektem "Drum N Voice Vol. 3", do którego Cobham zaprosił całą plejadę znakomitych muzyków oraz wokalistów i wokalistek.

W "Electric Man" słyszymy organy Briana Augera, w "Alive" wokal czarnoskórej Chaki Khan. W kompozycji "Roller" pojawia się pianista George Duke i saksofonista Bob Mintzer, zaś w "We The People" słychać głos kanadyjskiego wokalisty Gino Vanneliego oraz Alexa Acunę grającego na różnego rodzaju perkusjonaliach.

Niewątpliwie ważnym punktem tego albumu jest udział gitarzysty Johna Scofielda w utworze "Destiny", w którym wspierają go dodatkowo Brian Auger i Alex Acuna. Dwa kończące płytę tematy to "Route" i "Stratus" z udziałem zespołu Novecento. W tym drugim utworze gra Bob Mintzer na saksofonie.

Mamy tu przepyszną porcję czarnej odmiany muzyki funky połączoną z białym soulem i odrobiną jazzu. Billy Cobham nie byłby sobą, gdyby nie nagrywał takich rzeczy – zresztą już przed laty wywierał wpływ na wielu muzyków młodszej generacji. Po latach - jak słychać przynajmniej z tego albumu - nic w tej kwestii się nie zmieniło.

Billy Cobham – "Drum N' Voice Vol. 3"
Wydawnictwo: Membran Music