Mack Goldsbury And The Polish Connection

Ten urodzony w Teksasie saksofonista przez wiele lat mieszkał w Nowym Jorku, gdzie współpracował z tuzami światowego jazzu. Już jako siedemnastolatek był profesjonalnym i rozpoznawalnym muzykiem dzięki potężnemu brzmieniu swego saksofonu i niesamowitej energii w improwizacjach. Koncertował i nagrywał m.in. z Johnem Scofieldem, Billy Hartem, Jimmym Dorseyem, Redem Garlandem, Jaky Byardem, Paulem Motianem, Timem Berne, Rayem Andersonem, Jimmy Garrissonem, Edem Shullerem, Joe Lovano, Victorem Jonesem, Dave’em Liebmanem i dziesiątkami innych muzyków, których wyliczyć nie sposób.

Mack Goldsbury nigdy nie wytyczał granicy pomiędzy muzyką jazzową a pop. Brał udział w sesjach nagraniowych m.in. z murzyńskim zespołem The Temptations, Steviem Wonderem, Cher czy Frankiem Sinatrą Jr. Prowadził też RIAS Radio Big Band. Obecnie mieszka w El Paso w Teksasie i ciągle jest czynnym muzykiem, mimo, iż skończył 62 lata.

Album "The Polish Connection" to wynik współpracy z polskimi muzykami: trębaczem Maciejem Fortuną, perkusistą Ireneuszem Budnym, kontrabasistą Krzysztofem Ciesielskim oraz pianistą Dawidem Troczewskim (absolwentem poznańskiej "Szkoły talentów" i Akademii Muzycznej we Wrocławiu).

The Polish Connection powstał w czerwcu 2005 r. i od tego czasu regularnie koncertuje, powiększając wciąż swój repertuar obejmujący zarówno kompozycje własne, jak i standardy jazzowe.

Na płycie wydanej przez niemiecką firmę Interfuse znalazły się utwory zarejestrowane 23 i 24 lipca 2007 r. w Teatrze im. J. Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim.

Album otwiera kompozycja Macka Goldsbury’ego "Arteisa Sunrise". Wśród siedmiu utworów pięć to kompozycje lidera ("Rachel’s Song", "Avenue G", "First Spring", "Perody"). Muzycy znakomicie wczuli się w temat Sammy Faina – "Once I Had A Secret Love", w którym świetnie pulsuje time’ing.

Rodzynkiem jest utwór autorstwa pianisty Dawida Troczewskiego – "Nostalgia", gdzie słychać talent pianistyczny muzyka, który w swoim dorobku artystycznym ma wiele nagród indywidualnych i zespołowych - m.in. w 2006 r. zdobył Grand Prix Warszawskiego Festiwalu Pianistów Jazzowych, nagrodę wręczał mu sam Andrzej Kurylewicz.