King Crimson "In The Court Of The Crimson King"

W 1968 r. Robert Fripp, Mike i Pete Giles po nieudanym debiucie, czyli po nagraniu albumu "The Cheerful Insanity Of Giles, Giles And Fripp" zapragnęli dać światu coś więcej, niż tylko 600 sprzedanych egzemplarzy tej płyty w ciągu roku. Na szczęście Robert i Mike, po opuszczeniu zespołu przez Pete'a, przypomnieli sobie o muzyku grupy Shame and Gods - wokaliście i basiście Gregu Lake'u. Multiinstrumentalista Ian McDonald i jego kolega z zespołu Infinity, Pete Sinfield, dopełnili składu pierwszego King Crimson.

Robert Fripp wspomina: - Po kilku latach niepowodzeń traktowaliśmy King Crimson jak ostatnią szansę zagrania czegoś, w co wierzyliśmy.

Najważniejsze było granie, granie i jeszcze raz granie. Począwszy od koncertu w londyńskim Speakeasy (4 kwietnia 1969 r.) do końca roku King Crimson wystąpili przed publicznością jeszcze siedemdziesiąt siedem razy. Po lipcowym występie w Hyde Parku w ramach wielkiego koncertu The Rolling Stones recenzent "Billboardu" określił muzykę zespołu jako monumentalną i ciężką. Naznaczoną majestatem - ale i tragizmem - piekła...

W czerwcu King Crimson rozpoczął pracę nad debiutanckim albumem. Odpychające oblicze... twarz uchwycona w chwili przerażenia. Wybałuszone oczy. Ohydne wydęte szerokie nozdrza.Wyszczerzone zęby. Obraz jest autorstwa Barry'ego Godbera - 23-letniego malarza zmarłego kilka miesięcy później na atak serca. Jego dzieło zdobi okładkę płyty "In The Court Of The Crimson King". Krążek ukazał się 10 października 1969 r. Była czymś niezwykłym. Niesamowitym.

"Kilka pierwszych nut skomponował Greg Lake, dalsza część wstępu to dzieło Iana McDonalda, a moje są riffy na początku części instrumentalnej. Włączył się też Giles, który zaproponował aby w końcowym fragmencie wstawki instrumentalnej wszyscy zagrali unisono" - wyjaśniał Robert Fripp. Tak podobno powstał utwór "21st Century Schizoid Man".

A potem jakby wkroczenie do krainy snu: "I Talk To the Wind". Łagodny śpiew i niezapomniane solo fletu. I w końcu "Epitaph including March For No Reason and Tomorrow And Tomorrow".

The wall on which the prophets wrote
Is cracking at the seams.
Upon the instruments if death

The sunlight brightly gleams.
When every man is torn apart
With nightmares and with dreams,
Will no one lay the laurel wreath
As silence drowns the screams.

Between the iron gates of fate,
The seeds of time were sown,
And watered by the deeds of those
Who know and who are known;
Knowledge is a deadly friend
When no one sets the rules.
The fate of all mankind I see
Is in the hands of fools.

Confusion will be my epitaph.
As I crawl a cracked and broken path
If we make it we can all sit back
and laugh.
But I fear tomorrow I'll be crying,
Yes I fear tomorrow I'll be crying.

Pękają mury, na których pisali prorocy. Jasne promienie słońca padają na narzędzia śmierci. Majestatyczny, ale podszyty strachem głos snuje opowieść o tym, że nasz los i los całej ludzkości jest w rękach szaleńców. Pełna dostojeństwa partia fletu i symfoniczne brzmienie melotronu wzmagają nastrój niepewności, a w końcu strachu.

Chwilę potem, po wyciszeniu - "Moonchild". Najpierw "The Dream" - kołysanka. A potem "The Illusion" - muzyczne szaleństwo. Błazen ubrany na żółto nie gra, lecz dotyka delikatnie strun i patrzy na taniec lalek na dworze karmazynowego króla... "The Court Of The Crimson King". Legendarny utwór z majestatycznym, podniosłym finałem.

Mało jest płyt w historii rocka które robią tak wielkie wrażenie. Kiedy nawet dziś po tylu latach słucham tej płyty za każdym razem znajduję tam coś innego.I mam ochotę posłuchać jej znowu. Wydaje się że dwór karmazynowego króla kpi sobie z upływającego czasu. Proszę pokazać mi podobny album ale nawet wtedy nic mnie nie zmusi do opuszczenia królestwa King Crimson.

King Crimson
In The Court Of The Crimson King.

1. 21st Century Schizoid Man including Mirrors
2. I Talk To The Wind
3. Epitaph including March For No Reason and Tomorrow And Tomorrow
4. Moonchild including The Dream and The Illusion
5. The Court Of The Crimson King including The Return Of The Fire Witch and The Dance Of The Puppets

Skład:
- Robert Fripp - g.
- Ian McDonald - fl, s, vib, b, k, melotron, voc.
- Greg Lake - b, voc.
- Michael Giles - dr, perc, voc.
- Pete Sinfield - słowa i oprawa graficzna płyty.