Misja Wrocław: Natalia Raclavska z Czech. Zakochana w Nadodrzu mama na Dzień Kobiet

Piotr Kaszuwara | Utworzono: 2018-03-08 12:12 | Zmodyfikowano: 2018-03-08 12:12

arch. pryw.

Czym zajmują się obcokrajowcy we Wrocławiu? Skąd przyjechali? Dlaczego zdecydowali się tu zamieszkać i co sądzą o Polakach? Jaką mają misję we Wrocławiu i co dają miastu od siebie? Co czwartek o godzinie 21.05 mamy okazję, by ich o to zapytać. Misja Wrocław, to audycja w całości poświęcona obcokrajowcom.

Natalia przyjechała do nas z Ostrawy. Tam rozpoczęła swoją przygodę ze slawistyką, później rusycystyką i w końcu z polonistyką. Nauczyła się języka z nad Wisły i trafiła na Dolny Śląsk. Po prawym brzegu Odry mieszka już od 5 lat i nie planuje się wyprowadzać. Jest w przeddzień założenia rodziny i bardzo dobrze odnajduje się na Nadodrzu, gdzie działa najprężniej.

Po Wrocławiu oprowadza wycieczki czeskimi śladami, organizuje koncerty, spotkania i pomaga chronić zabytkowe wrocławskie kamienice, w których jest żywo zakochana. Prowadzi też internetowego bloga o Wrocławiu dla Czechów, bo jak mówi: miała dość maili z pytaniami od znajomych: co robić, co zwiedzać, gdzie jeść.

- Teraz wszystko mogą znaleźć na stronie Květ Evropy, a ja mam więcej czasu na eksplorowanie starych klatek schodowych i innych miejsc we Wrocławiu, który uwielbiam. Niemal jak piwo - śmieje się Natalia.

Czy każdy Czech jest zabawny jak dzielny wojak Szwejk? Czy rzeczywiście pije dużo piwa? Wreszcie. Czyj trunek i jadło są smaczniejsze? Z Polski czy z Czech? Gdzie lepiej jeździ się koleją? Kto więcej narzeka? Co wiemy o sobie na wzajem?

Posłuchajmy:

Aby odsłuchać załączonego dźwięku zaktualizuj przeglądarkę lub/i wtyczkę Adobe Flash Player.

W Misji Wrocław co tydzień poznajemy kogoś innego. Ludzi z różnych stron świata, którzy Wrocław pokochali na tyle, by się tu osiedlić, żyć, mieszkać i działać. Dodajmy, że działać aktywnie.

Są muzykami, malarzami, dziennikarzami, fotografami, przewodnikami wycieczek, mają swoje własne biznesy i wnoszą do naszego społeczeństwa coś od siebie. Dzięki swojemu działaniu łamią stereotypy i sprawiają, że dzięki nim możemy poznać najdalsze zakątki globu, a także odmienne tradycje i kultury poprzez zwyczajną rozmowę. Po polsku. Bo wielu z nich świetnie operuje naszym językiem. Są i tacy, którzy gorzej radzą sobie z "ą", "ę", "ł", czy odróżnieniem "ź" od "ż", a co dopiero "ż" od "rzy" w pisowni.