Złoty dukat
Złoty dukat powstał w roku 1284 w Wenecji. Ważył około 3,7 grama i stał się na następnych 5 wieków standardem na Starym Kontynencie. Pierwszy w Polsce dukata nakazał wybić Władysław Łokietek, w ślad za nim poszli piastowscy książęta śląscy m.in. Wacław I Legnicki i Bolko II Świdnicki.
21 października 1361 Bolko nadał na 10 lat wszystkim swoim miastom, w tym m.in. Świdnicy i Kamiennej Górze prawo do bicia złotej i srebrnej monety. Wenecki standard został zachowany. Niezależnie od wizerunków umieszczanych na monecie, krążek ważył mniej więcej tyle co we Włoszech. W Polsce dukaty bito ze złota próby 986. Moneta ważąca 3,48 grama, zawierała zatem 3,43 grama czystego złota.
Dukaty w różnych państwach przybierały różnorakie nazwy. W samych Włoszech zwano je też cekinami, w państwach Niemieckich goldguldenami, w Czechach były złotymi florenami, w Polsce nazywano je czerwonymi złotymi.
Radio Wrocław nie odpowiada za treść komentarzy.