Zbrodnia Katyńska

Leszek Mordarski | Utworzono: 2018-09-29 11:41 | Zmodyfikowano: 2018-09-28 11:41

Wrocław dwukrotnie znalazł się w centrum wydarzeń związanych ze "Zbrodnią Katyńską". Pierwszy raz na samym początku. Jeszcze zanim o zamordowaniu polskich oficerów dowiedział się cały świat, Niemcy rozpoczęli w lesie katyńskim prace ekshumacyjne. Latem 1942 roku na zajętych przez III Rzeszę terenach zbiorowe mogiły odkryli polscy robotnicy przymusowi. Powiadomili Niemców, którzy na początku nie wykazali większego zainteresowania znaleziskiem. Pod koniec zimy 42/43 postanowili jednak zbadać miejsce mordu. Ekshumacje rozpoczęły się w połowie lutego 1943 roku. Kierował nimi profesor Gerhard Buhtz, ówczesny kierownik Zakładu Medycyny Sądowej w Breslau.

Profesor kierował pracami w Katyniu przez kilka miesięcy. Po ich zakończeniu zabrał ze sobą do Wrocławia kilkanaście skrzyń ze szczątkami Polaków i ich rzeczami osobistymi. Większa część z nich została wywieziona z Wrocławia i zaginęła w czasie ewakuacji Uniwersytetu Wrocławskiego pod koniec II wojny światowej. Pozostawiony przez nieuwagę lub w wyniku pośpiechu, a może celowo ukryty - w zabudowaniach Uniwersytetu pozostał mały fragment "katyńskich dowodów". Po ponad 50 latach od "Zbrodni Katyńskiej" naukowcy z Zakładu Medycyny Sądowej we Wrocławiu ujawnili, że posiadają szczątki siedmiu ofiar mordu NKWD. Identyfikacją szczątków i późniejszymi uroczystymi pogrzebami interesowała się cała Polska.