Dobre Połączenie: Z Legnicy do Wrocławia szynobusem najszybciej

Posłuchaj rozmowy z Tomaszem Sikorą:

Z Legnicy do Wrocławia najszybciej pociągiem!????
Potwierdzają to dziennikarze @prwpl, którzy ścigali się do stolicy Dolnego Śląska wykorzystując różne środki transportu w ramach akcji Dobre Połączenie Radia Wrocław. Szczegóły: https://t.co/hehARnTg4l Fot. Andrzej Owczarek.???????? pic.twitter.com/2YJViVhihF

— Koleje Dolnośląskie (@KolejeD) 12 czerwca 2018

Kolejarze są dumni z tego połączenia pokazując, ze na tym odcinku pociąg osiąga znów prędkości przedwojenne. Choć brzmi to groteskowo, przez wiele dziesięcioleci nie udało się nawiązać do czasów osiąganych przez legendarny skład „Latającego Ślązaka". Dopiero równo w połowie 2017 roku znów zaczęto mówić o powrocie do dużych prędkości na linii między Legnicą a Wrocławiem, a mówiąc szerzej - Opolem a Berlinem.

3 godziny i 32 minuty. Tak szybko od rozpoczęcia Drugiej Wojny Światowej nie przejechał żaden pociąg z Berlina do Wrocławia. To czas, jaki osiągnięto w czasie eksperymentalnego przejazdu na przełomie lipca i sierpnia 2017 roku. Porównajmy jednak:

2 godziny 38 minut - to był czas, w jakim słynny „Fliegender Schlessier" - "Latający Ślązak" - spalinowy dwuczłonowy pociąg ekspresowy pokonywał ten odcinek przed wojną. Bez przystanków między Breslau a Berlinem. Po wojnie był jeszcze czas, gdy polski skład pospieszny ciągnięty przez lokomotywę potrzebował 4 godziny i 5 minut. Z roku na rok było coraz wolniej. Ostatnie regularne rozkładowe połączenie pospiesznemu "Wawel" zajmowało więcej niż 5 godzin.

A teraz, po latach, pociąg znów przyspieszył. W połowie 2017 roku skład zamówiony niemieckich sympatyków kolei przejechał właśnie w 3,5 godziny. Organizatorem przejazdu był ekspert transportowy Jürgen Murach. Jako współpracownik berlińskiego senatu zajmuje się głownie poprawą połączeń kolejowych między Niemcami a Polską.

By pojechać w tempie nie znanym na tej trasie od 70 lat, trzeba było poukładać przejazd jak puzzle - opowiadał Radiu Wrocław Murach. Wąskim gardłem jest odcinek między Lübbenau i Cottbus - mocno wykorzystywany lokalnie i we fragmencie jednotorowy do miejscowości Horka. Tu trzeba było skład specjalny wstrzelić między lokalne regularne połączenia, by przejechać bez zatrzymywania się na światłach lub czekania na peronach nim przejadą połączenia planowe. Inaczej nie byłoby rekordu. W końcu trzeba było znaleźć odpowiedni skład dopuszczony do ruchu po niemieckich i polskich szynach - odpowiednio szybki, by osiągnąć dopuszczalne prędkości na zmodernizowanych odcinkach. Minimum to 140 km/h. Z pomocą przyszedł land Melkemburgia-Pomorze Przednie, gdzie Deutsche Bahn obsługuje połączenie między Lubeką a Szczecinem.

Eksperymentalnym przejazdem eksperci kolejowi chcieli udowodnić, że jest możliwa szybka i praktycznie bezkosztowa poprawa jakości połączenia miedzy Berlinem, Brandenburgią i Dolnym Śląskiem z Wrocławiem. Trzeba tylko chcieć i nie są konieczne żadne nakłady finansowe - to odpowiedź na pojękiwania rządzącej w Brandenburgii CDU, od polityków której raz po raz słychać, że by szybciej jeździć do Polski konieczna jest budowa drugiego toru na kilkudziesięciokilometrowym odcinku w Brandenburgii. Poza tym trzeba zelektryfikować trasę po niemieckiej stronie. To właśnie ten odcinek - między Cottbus i Horką wydłuża bezsensownie czas podróży - planowym pociągom zajmuje 2 godziny 50 minut. Te dwie godziny można by urwać - argumentuje Murach.

Polska strona odcinka jest lepiej zmodernizowana niż niemiecka. Trasa od granicy do Wrocławia i dalej Opola jest nowoczesna, o prędkości dopuszczalnej 160 km/h, zelektryfikowana w całości, wyposażona w nowoczesne automaty sygnałowe.

2020 - to był rok, który w perspektywie miał oznaczać pełne uruchomienie połączeń niemieckiej stolicy z polskimi miastami na Dolnym Śląsku, w Lubuskiem i Zachodniopomorskiem. Teraz według informacji gazety Tagesspiegel jest mowa o 2023. To i tak optymistyczne, bo według Niemieckiej Federalnej Strategii Rozwoju Transportu Szynowego powinien to być dopiero 2030 rok.