"Rozkaz: Teatr!" - reportaż o pierwszej po wojnie scenie aktorskiej na Dolnym Śląsku [ARCHIWALNE ZDJĘCIA]

Treść reportażu poniżej krytyki.Przybliżenie dziejów sowieckiego tzw.Teatru Dramatycznego w Legnicy w okupowanej przez Sowietów Polsce.Działał on przy Dowództwie Północnej Grupy Wojsk Sowieckich w Polsce(PGW),które były armią okupacyjną liczącą w Polsce w zależności od okresu 60-300 tys. oficerów,podoficerów i żołnierzy uzbrojoną m.in. w broń atomową.Wojska te stacjonowały w Polsce w latach 1945-1993.Na wypadek wybuchu wojny z NATO na bazie PGW miano rozwinąć armię, która po uzupełnieniu miała stanowić II rzut strategiczny wojsk Układu Warszawskiego. Obecność PGW oddziaływała na życie polityczne PRL. Była instrumentem, za pomocą którego władze sowieckie kontrolowały narzucony PRL system komunistyczny o czym świadczył m.in.udział w walkach i represjach wobec polskiego podziemia niepodległościowego w latach 1945-56, marsz jednostek PGW na Warszawę w październiku 1956, czy liczne ćwiczenia wojskowe w czasie poprzedzającym wprowadzenie stanu wojennego przez władze PRL w 1981. PGW uczestniczyła w ćwiczeniach Układu Warszawskiego,które były demonstracją siły przez ZSRS wobec podbitych krajów – w 1963 w ćwiczeniu Kwadrat, w 1965 – Szturm Październikowy, w 1969 – Odra Nysa , w 1970 – Braterstwo Broni, w 1976 – Tarcza. W 1968 PGW uczestniczyła w interwencji w Czechosłowacji gdzie na rozkaz L.Breżniewa stłumiono wolnościowy zryw Czechów i Słowaków tzw.Praską Wiosną. Tylko w latach 1956-89 z rąk żołnierzy sowieckich w Polsce zginęło 615 Polaków : 249 żołnierze sowieccy zastrzelili z broni palnej, w tym 69 na tle rabunkowym, 250 zginęło w spowodowanych przez żołnierzy sowieckich wypadkach komunikacyjnych.Są dostępne imienne listy tych ofiar sporządzone w 1994.Za okres 1945-56 brak danych ale liczba polskich ofiar żołnierzy sowieckich może dochodzić do kilku tysięcy w okresie stalinowskim.I żeby dać rozrywkę stacjonującym w Legnicy Sowietom powstał właśnie ten teatr gdzie oprócz ocenzurowanej klasyki grano również socrealistyczne sztuki indoktrynujące ideologicznie komunizmem będące zarazem m.in. hagiografią komunistycznych zbrodniarzy:Lenina,Stalina,Dzierżyńskiego itp.Raz w tygodniu zapraszano na spektakle oficerów LWP.MO,SB, przedstawicieli miejscowych władz PRL oraz aparatu PZPR i komunistycznych organizacji młodzieżowych wraz z rodzinami co było zapewne wyrazem uznania ich służalczej postawy wobec Sowietów.Smaczkiem jest,że w realizacji tego reportażu pomagała państwowa białoruska TV będącą tubą propagandową reżimu A.Łukaszenki.Słuchając tego reportażu poczułem się jak w PRL podczas organizowanego przez TPPR "miesiąca pogłębiania przyjaźni polsko-radzieckiej",który nota bene był też organizowany w listopadzie tak jak emisja tego reportażu :-)

Bardzo piękna historia, warto jednak sprawdzić przed publikacją, gdzie na Dolnym Śląsku powstał pierwszy teatr po wojnie - będzie wiarygodniej.