Niemiecka Nagroda Narodowa dla prezydenta Wrocławia

Jak czytamy w komunikacie, senator Dirk Reimers w uzasadnieniu stwierdził:

„Rafał Dutkiewicz zasłużył się szczególnie w kształtowaniu europejskiego charakteru swojego miasta oraz na rzecz stosunków polsko-niemieckich. Począwszy od roku 2002, jako prezydent Wrocławia przekształcił trudną wieloaspektową historię miasta w jego własną, otwartą na świat tożsamość i tym samym przyczynił się do budowania mostów pomiędzy Polską, a Niemcami. Jest polskim politykiem o europejskich horyzontach, a niemiecka Nagroda Narodowa jest znakiem wdzięczności wobec wszystkich Polaków, którzy działają na rzecz harmonijnego egzystowania Polaków i Niemców w zjednoczonej Europie”.

Portal publikuje również informacje o Rafale Dutkiewiczu, przypominając jego związki z naszymi wschodnimi sąsiadami:

Prezydent Wrocławia Rafał Dutkiewicz urodził się w Mikstacie, w 1959 roku. Ukończył matematykę stosowaną na Politechnice Wrocławskiej. W 1986 roku obronił doktorat z logiki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Od 1982 do 1992 roku był pracownikiem naukowym KUL-u, a w latach 1989-1994 wykładowcą Uniwersytetu Wrocławskiego. Jako stypendysta Katholischer Akademischer Auslandsdienst studiował rok we Freiburgu, gdzie nauczył się języka niemieckiego. Żonaty, ma dwójkę dzieci.

W czasie stanu wojennego w latach 1981–1983 działał w Niezależnym Samorządnym Związku Zawodowym „Solidarność”. W 1989 roku został sekretarzem Komitetu Obywatelskiego, a w 1990 jego przewodniczącym we Wrocławiu. Był współorganizatorem pierwszych Tygodni Kultury Chrześcijańskiej we Wrocławiu. W 2002 roku został po raz pierwszy wybrany prezydentem Wrocławia; w 2014 po raz czwarty z kolei. W trakcie sprawowania urzędu stanowczo opowiadał się za wstąpieniem Polski do Unii Europejskiej oraz jest orędownikiem pojednania i współpracy między Polską, a Republiką Federalną Niemiec. Dzięki jego staraniom we Wrocławiu utworzono siedzibę przedstawicielstwa Komisji Europejskiej i Parlamentu Europejskiego.

W szczególny sposób zasłużył się na rzecz kształtowania stosunków polsko-niemieckich i integracji obu tych krajów w zjednoczonej otwartej Europie. Od 2002 był autorem wielu inicjatyw, które przypominały o złożonej historii Wrocławia i przedstawiały miasto jako otwarte, o własnej tożsamości, które ukierunkowane jest na europejską przyszłość.

W 2011 roku Wrocław został odznaczony Polsko-Niemiecką nagrodą, za szczególne zasługi w rozwijaniu polsko – niemieckich stosunków. Nagroda ta przyznawana jest od 1996 roku przez rządy Polski i Niemiec zgodnie z 35 artykułem traktatu o dobrym sąsiedztwie i przyjaznej współpracy z dnia 17 czerwca 1991.

W roku 2016 Dutkiewicz został uhonorowany przez Drezdeński Klub Dziennikarzy nagrodą Ericha Kästnera za wieloaspektowe zaangażowanie w pokojowe kształtowanie wielokulturowej Europy, oraz zaangażowanie w rozwój partnerstwa Wrocław – Drezno.

W Polsce otrzymał w 2006 roku Dyplom Ministra Spraw Zagranicznych za „promowanie Polski za granicami kraju” a w 2009 Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski za „wybitne zasługi dla rozwoju samorządu terytorialnego, oraz wybitne osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i społecznej”. Ponadto otrzymał wysokie rangą odznaczenia Belgii (2006), Włoch (2008), Szwecji (2011) i Francji (2011). Od 2011 jest członkiem honorowym, założonej w Camridge w 1988 roku Academia Europea.

Wśród wielu różnorodnych inicjatyw szczególnie wyróżnia się sukces w staraniach o tytuł Europejskiej Stolicy Kultury, którą Wrocław został w 2016 roku, kiedy to podkreślano otwarty charakter miasta. Polsko - niemieckie zbliżenie odegrało szczególną rolę co pokazały powołanie „Pociągu do kultury” kursującego między Wrocławiem a Berlinem oraz otwarcie „Pop up Pavillonu” Instytutu Goethego”. Duże znaczenie ma również ciesząca się sukcesami działalność Centrum Willego Brandta jako jednego z najważniejszych instytutów badawczych ds. Polski i Niemiec.

W 2005 roku, z okazji 40. rocznicy orędzia polskich biskupów do biskupów Niemieckich z inicjatywy Dutkiewicza odsłonięto pomnik kardynała Bolesława Kominka (1903-1974), którego list pasterski rozpoczyna się słowami „Przebaczamy i prosimy o przebaczenie”.

Z inicjatywy Rafała Dutkiewicza w 2015 roku powstała wystawa „Przebaczenie i Pojednanie. Kardynał Kominek nieznany Ojciec Europy”. Wystawa do tej pory pokazana została w Rzymie, Berlinie i we Wrocławiu.

30 października 2008 roku, w miejscu istniejących kiedyś cmentarzy, w Parku Grabiszyńskim odsłonięto Pomnik Wspólnej Pamięci, upamiętniający wrocławian, których groby zlikwidowano po 1945 roku. Z wykupionych przez Miasto Wrocław płyt nagrobnych ze zniszczonych cmentarzy, stworzono 60 metrowy pomnik reprezentujący katolickie, ewangelickie, i żydowskie cmentarze starego Wrocławia. Pomnik symbolizuje wielokulturową tożsamość Wrocławia .

Dzięki osobistemu zaangażowaniu i zaangażowaniu miasta Wrocław oraz międzynarodowemu wsparciu udało się zakończyć w 2010 roku restauracje zbudowanej w 1829 roku Synagogi po Białym Bocianem. Projekt podkreślał sposób prowadzenia polityki miasta Wrocław jako miejsca otwartych spotkań, tolerancji i międzykulturowego dialogu.

Pamiętając o wielokulturowej tożsamości Wrocławia nowe ulice nazwano imionami dawnych wrocławskich architektów: Heinricha Lauterbacha, Ernsta Maya, Hans Poelziga, Maxa Berga i Hansa Scharouna. Dla upamiętnienia urodzonego we Wrocławiu Fritza Sterna (nagrodzonego w 2005 roku Niemiecką Nagrodą Narodową) prezydent Dutkiewicz przy wsparciu Fundacji Zeit powołał w 2009 roku Profesurę Fritza Sterna, aby umocnić miasto w jego staraniach o wspieranie wielonarodowego naukowego dorobku /spuścizny.

Rafał Dutkiewicz dołączył do tak zacnego grona wyróżnionych tą nagrodą jak Tadeusz Mazowiecki, Václav Havel, Karl Dedecius, Alfons Nossol i Fritz Stern. Dotychczasowi nagrodzeni to między innymi:
1997: Stowarzyszenie na rzecz Wsparcia Odbudowy Kościoła Marii Panny w Dreźnie (Gesellschaft zur Förderung des Wiederaufbaus der Frauenkirche Dresden e.V.)

1998: Wolf Biermann, Ekkehard Maaß i Jürgen Fuchs
1999: Heinz Berggruen i Heinz Bethge
2000: członkowie założyciele ruchu obywatelskiego "Aufbruch 89–Neues Forum" (Przełom 89-Nowe Forum) z 10 września 1989; dotację przekazano na rzecz Stowarzyszenia im. Roberta Havemanna (Robert-Havemann-Gesellschaft)
2001: Tadeusz Mazowiecki i Joseph Rovan
2002: Günter de Bruyn i Wolf Jobst Siedler
2003: Václav Havel
2005: Fritz Stern
2006: Szkoła Realna im. Herbert Hoovera (Herbert-Hoover-Schule) w Berlinie
2007: EUSTORY
2008: Florian Mausbach, Günter Nooke, Jürgen Engert, Lothar de Maizičre i Deutsche Gesellschaft e. V. jako inicjatorzy postawienia Pomnika Wolności i Zjednoczenia w Berlinie
2009: Erich Loest, Monika Maron i Uwe Tellkamp
2010: Karl Dedecius i Alfons Nossol jako budowniczowie porozumienia niemiecko-polskiego (deutsch-polnische "Brückenbauer")
2011: Gottfried Kiesow