Pożegnanie Dagmary Turek-Samól

Dagmara Turek-Samól była osobą nietuzinkową, niezwykle ciepłą, oddaną ludziom, swojej pracy i rodzinie. Znali Ją wszyscy. Miała niewiarygodny dar zjednywania sobie ludzi. Każdy, bez względu na poglądy czy miejsce pracy w jednej chwili czuł energię Dagi, Jej szczerość i prostolinijność. Była ulubienicą dziennikarzy radiowych, bo Jej komentarze - krótkie i celne bardzo pomagały nam w pracy. Była dobrym człowiekiem. Bardzo dobrym człowiekiem. Każda sprawa, nawet błaha była dla niej ważna. Nigdy nie zostawiła potrzebującego, nigdy nie odmawiała pomocy, nigdy nie myślała o sobie. Śmiała się, że kiedy przestanie być rzecznikiem prasowym pójdzie pracować do lodziarni, bo uwielbiała lody. Teraz będzie mogła je jeść codziennie.

Dagmara Turek-Samól urodziła się 8 listopada 1969 roku w Kędzierzynie-Koźlu. Była absolwentką Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Pracę rozpoczęła w 1994 roku w radiu Eska była dziennikarką śledczą.  W latach 1996 roku objęła stanowiska rzecznika prasowego Straży Miejskiej we Wrocławiu. W 2007 roku została rzecznikiem prasowym Wojewody Dolnośląskiego Rafała Jurkowlańca. W grudniu 2010 rozpoczęła pracę jako rzecznik Marszałka Województwa Dolnośląskiego (Rafała Jurkowlańca)  i dyrektora Wydziału Prasowego Urzędu Marszałkowskiego Województwa Dolnośląskiego. W 2014r. stanęła na czele Departamentu Komunikacji i Promocji Legnickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej.

Athina Theodosjadu, Narodowy Instytut Audiowizualny, była dziennikarka Radia Eska Wrocław
„Ani mi się ważcie umierać, bo kolejnego pogrzebu już nie przeżyję" - powiedziała po śmierci Pawła Krotoskiego z Radia RAM i Radia Wrocław. Jak zawsze, nawet w najcięższych sytuacjach, potrafiła nas podnieść na duchu i przywołać uśmiech. Niosła światło, radość i wiarę, że nie ma rzeczy niemożliwych. A jednak…

Teraz musimy przeżyć Jej pogrzeb. Bez Niej…

Rafał Jurkowlaniec (b. Wojewoda Dolnośląski, b. Marszałek Województwa Dolnośląskiego)
"Dziś odeszła Dagmara. Fantastyczny człowiek, profesjonalistka w każdym calu, ale przede wszystkim moja Najlepsza Przyjaciółka. Kochała i żyła z całych sił, zarażając nas pasją i dając z siebie zawsze sto procent. Miałem szczęście spędzić z Nią wiele czasu. Każda minuta była na wagę złota. Każdą chwilę zachowam we wspomnieniach na zawsze, a bez Niej nic nie będzie takie jak dawniej. Praca z Nią to był prawdziwy zaszczyt, a Jej przyjaźń była najcenniejszym uczuciem, jakim można obdarzyć drugą osobę. Niezwykle rzadko poznajemy osobiście swojego Anioła Stróża – ja miałem szczęście mieć go w osobie Dagmary. Dagmara zawsze wiedziała, co powiedzieć, a dziś ja nie mam słów, aby skomentować to, co się stało. Pewnie nie byłaby z tego zadowolona i kazałaby wziąć się w garść. Tak jak to Ona robiła i nigdy się nie poddała. Łączę się w bólu z Najbliższymi Dagmary i dziękuję wszystkim za wszelkie wsparcie okazywane Jej w trakcie zmagań z chorobą.
Artur, Maćku - jestem z Wami"

Grzegorz Schetyna, poseł PO, współzałożyciel Radia Eska Wrocław
Pamiętam Dagmarę, jak przyszła z naboru jako kandydatka na reportera. To był 1994 rok. Była osobą niezwykle zdeterminowaną i pracowitą, i to nigdy się u Dagmary nie zmieniło. Była świetnym dziennikarzem, a potem rzecznikiem prasowym zarówno straży miejskiej jak i wojewody, i marszałka. Wszystko robiła na 1000 procent. Przy tym była bardzo ciepłą osobą, miała niespożyte pokłady energii, które udzielały się wszystkim wokół. To wielka strata. 

Sylwia Jurgiel (Rzecznik Wojewody Dolnośląskiego, wcześniej dziennikarka Radia Wrocław)
"Pomalowałam dziś usta na czerwono jak chciałaś, żebym robiła. Paznokci nie zdążyłam. Przepraszam. Siedzę w Twoim gabinecie, na fotelach, które wybrałaś. Obiecuję jutro do czarnej spódnicy założę coś kolorowego"

Jacek Harłukowicz (Gazeta Wyborcza Wrocław)
"Odeszła dziś nasza wspaniała Koleżanka. Kobieta Siła, Żywe Dobro.
Do zobaczenia po drugiej stronie Kochana... Nikt Cię tu nigdy nie zastąpi... [*]"

Marek Staniewicz (wrocławski dziennikarz, medioznawca)
"Daga, zawsze żartowaliśmy o 4 dniach różnicy w dacie naszych urodzin. Taką Cię zapamiętam..."

Takimi słowami żegnają Dagmarę Turek-Samól wrocławscy strażnicy miejscy, których przez wiele lat była rzecznikiem prasowym:

Co jednolite, trwa, co różne, mija.
Niebo lśni zawsze, a świt gubi cienie.
Życie - kopułą szklaną, skąd przebija
Tłum barw i wieczność plami, nim sklepienie
Pod stopą śmierci nie trzaśnie. Ziszczenie
Pragnień śmierć daje. Wnijdź w nią. Ona chowa
Wszystko, co zbiegło już. Rzymu kamienie,
Lazury, kwiaty, gruz, muzyka, słowa -
Zbyt słabe: chwały ich nie odda mowa.

Percy Bysshe Shelley

Bartłomiej Skrzyński, Rzecznik ds. Osób Niepełnosprawnych we Wrocławiu: