Głosowanie na prorektorów Uniwersytetu Wrocławskiego [KANDYDACI]

Dotychczas Uniwersytet Wrocławski miał czterech prorektorów, jednak rektor-elekt zaproponował pięciu. Jest to zgodne ze statutem Uniwersytetu Wrocławskiego i wynika z celów realizowanych zgodnie ze strategią rozwoju UWr. Kandydatem na prorektora ds. nauki jest prof. Iwona Bartoszewicz, zaś sprawami współpracy z zagranicą i projektami międzynarodowymi miałby się zająć prof. Jan Burdukiewicz. Na prorektora ds. nauczania zaproponowano pełniącego już dwukrotnie tę funkcję prof. Ryszarda Cacha. Prorektorem ds. finansów i rozwoju miałaby zostać prof. Wiesława Miemiec, zaś kandydatem na prorektora ds. studenckich jest dr hab. Tadeusz Lebioda, prof. UWr.

Prof. dr hab. Iwona Bartoszewicz
Filolog germański, Instytut Filologii Germańskiej,
Wydział Filologiczny
Kandydatka na prorektora ds. nauki

Urodziła się we Wrocławiu. Po ukończeniu nauki w X Liceum Ogólnokształcącym im. Stefanii Sempołowskiej we Wrocławiu podjęła studia germanistyczne i niderlandystyczne na Uniwersytecie Wrocławskim, które ukończyła z wyróżnieniem w roku 1981. Od października 1981 r. związała swoją zawodową karierę z Instytutem Filologii Germańskiej UWr. Została zatrudniona na stanowisku asystenta stażysty w Zakładzie Lingwistyki Stosowanej i Współpracy z Przemysłem, kierowanym przez prof. Eugeniusza Tomiczka. Stopień naukowy doktora uzyskała w 1988 r. na podstawie rozprawy „Analoge Sprichwörter im Deutschen, Niederländischen und Polnischen. Eine konfrontative Studie” napisanej pod kierunkiem prof. Eugeniusza Tomiczka. W tym samym roku została zatrudniona na stanowisku adiunkta. Stopień doktora habilitowanego w zakresie językoznawstwa otrzymała w roku 1999. Monografia habilitacyjna nosi tytuł: „Formen der Persuasion im deutsch-polnischen politischen Dialog. Untersuchungen zu politischen Reden zwischen 1989 und 1995”. Na stanowisko profesora Uniwersytetu Wrocławskiego została mianowana w 2003 r. Dnia 3 marca 2010 r. z rąk śp. Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, prof. Lecha Kaczyńskiego, otrzymała akt nadania tytułu profesora, podpisany 30 grudnia 2009 r. Od 1 listopada 2011 r. jest profesorem zwyczajnym.

Zainteresowania naukowe, początkowo problematyką frazeologiczno-paremiologiczną, później politolingwistyczną zaowocowały prowadzonymi w latach 1994 –2003 badaniami tekstów publicystycznych oraz dokumentów politycznych dotyczących relacji polsko-niemieckich. Prof. Bartoszewicz jest pierwszą polską germanistką, która jako językoznawca zajęła się problematyką retoryczno-argumentacyjną i wypracowała wynikającą z tego profilu badawczego oryginalną metodę analizy tekstów użytkowych. W 2008 r. ukazała się jej monografia „Krainy retoryczne. Zapiski z podróży” podsumowująca prowadzone dotychczas badania i pokazująca fascynację autorki retoryką. Zakres zainteresowań badawczych: językoznawstwo germanistyczne synchroniczne (w tym strukturalne, porównawcze i stosowane), frazeologia i paremiologia niemiecka, niderlandzka i polska, teoria tekstu, analiza tekstu, pragmalingwistyka, stylistyka językoznawcza, politolingwistyka, retoryka, teoria argumentacji, logika.

Prof. Iwona Bartoszewicz opublikowała ponad 60 prac naukowych oraz 4 monografie. Prace ukazały się w tomach zbiorowych oraz w renomowanych polskich i zagranicznych czasopismach m.in. w Austrii, Niemczech, na Węgrzech i w USA. Wyniki badań prezentowała na wielu międzynarodowych krajowych i zagranicznych konferencjach naukowych. Jako visiting profesor miała wykłady m.in. w Technische Universität Chemnitz, Ruhr- Universität Bochum, Freie Universität Berlin oraz na Uniwersytecie Sorbona w Paryżu.

Prof. Iwona Bartoszewicz jest współredaktorem najstarszej w Polsce germanistycznej serii wydawniczej Germanica Wratislaviensia. Jest członkiem kolegium redakcyjnego serii prac językoznawczych Linguistische Treffen in Wrocław, a także Studia Translatorica. Ponadto jest członkiem Rady Naukowej czasopisma Lingwistyka Stosowana Applied Linguistics Angewandte Linguistic (Uniwersytet Warszawski), Rady Naukowej czasopisma Kwartalnik Neofilologiczny (Uniwersytet Warszawski), Rady Naukowej czasopisma Forum Artis Rhetoricae (Uniwersytet Warszawski) oraz Rady Naukowej czasopisma Beiträge zur Germanistik, wydawanego przez Zarząd Główny Stowarzyszenia Germanistów Polskich. Jest organizatorem i współorganizatorem cyklicznych międzynarodowych konferencji językoznawczych „Linguistische Treffen in Wrocław” oraz „Kongresów Germanistyki Wrocławskiej”.

Wypromowała 5 doktorów, przy czym jedna z tych osób uzyskała stopień naukowy doktora habilitowanego. Opiekuje się trojgiem doktorantów. Recenzowała kilkadziesiąt dysertacji, dorobków habilitacyjnych, wniosków o stanowisko i tytuł profesora oraz jeden wniosek o tytuł doktora honoris causa. Wypromowała blisko 300 magistrów.

Jest członkiem krajowych i międzynarodowych stowarzyszeń naukowych: Internationale Vereinigung für Germanistik, Verein der Freunde des Instituts für deutsche Sprache (Mannheim), Stowarzyszenia Germanistów Polskich, Niemiecko-Polskiego Towarzystwa Uniwersytetu Wrocławskiego, Polskie Towarzystwo Retoryczne.

W latach 1996–1997 kierowała Zaocznym Studium Filologii Germańskiej, a w latach 2000–2002 – Podyplomowym Studium Kształcenia Nauczycieli Języka Niemieckiego. W latach 2002–2012 była zastępcą dyrektora Instytutu Filologii Germańskiej ds. dydaktycznych. W tym czasie Instytut Filologii Germańskiej jako jedyny w Polsce uzyskał w 2004 r. ocenę wyróżniającą Państwowej Komisji Akredytacyjnej oraz w 2005 r. prestiżową akredytację Uniwersyteckiej Komisji Akredytacyjnej. Opracowała i wdrożyła projekt specjalizacji na germanistyce oraz przeprowadzała liczne modyfikacje programowe studiów germanistycznych w Instytucie Filologii Germańskiej.

W 2004 r. została jednym z ekspertów Uniwersyteckiej Komisji Akredytacyjnej dla specjalności filologia germańska, a w 2005 r. powołano ją do grupy ekspertów Państwowej Komisji Akredytacyjnej. W 2009 r. została jej powierzona funkcja koordynatora zespołu przygotowującego zmodyfikowane standardy akredytacyjne dla specjalności filologia germańska dla Uniwersyteckiej Komisji Akredytacyjnej. 2010 koordynator Zespołu Ekspertów Uniwersyteckiej Komisji Akredytacyjnej do wypracowania standardów akredytacyjnych. 2011 Członek zespołu projektu „Wzorcowe opisy wybranych kierunków studiów” MNiSW ‘Filologia obca’. 2011 Członek Zespołu Ekspertów ds. Krajowych Ram Kwalifikacji przy MNiSW.

Od roku 2002 jest kierownikiem Zakładu Języka Niemieckiego w Instytucie Filologii Germańskiej. Następca śp. prof. dr hab. Eugeniusza Tomiczka na funkcji dyrektora Instytutu Filologii Germańskiej UWr. w kadencji 2012–2016. Rada Naukowa Instytutu Filologii Germańskiej Uniwersytetu Wrocławskiego posiada uprawnienia do nadawania stopni i tytułów naukowych w zakresie literaturoznawstwa i językoznawstwa.

W kadencji 2012–2016 reprezentowała Wydział Filologiczny w Senacie Uniwersytetu Wrocławskiego i uczestniczyła w pracach Senackiej Komisji Finansowej oraz Senackiej Komisji Nauki i Współpracy z Zagranicą.

Nagrody Rektora Uniwersytetu Wrocławskiego: za działalność dydaktyczno-wychowawczą w latach 1983, 1987, 1989; za osiągnięcia organizacyjne latach 2003, 2004, 2005; za osiągnięcia naukowe w latach 2000, 2008, 2009, 2013. Nagrody jubileuszowe Rektora Uniwersytetu Wrocławskiego za 20, 25 i 30 lat pracy. Stypendia naukowe Rektora Uniwersytetu Wrocławskiego w latach: 2003-2004, 2004-2005, 2005-2006. Medal Komisji Edukacji Naukowej – sierpień 2012 r.

Prof. dr hab. Jan Burdukiewicz
Archeolog, Instytut Archeologii,
Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych
Kandydat na prorektora ds. współpracy z zagranicą i projektów międzynarodowych

Urodził się w1950 r. w Połczynie-Zdroju i ukończył tam Liceum Ogólnokształcące w 1968 r. Następnie studiował archeologię i filozofię na Uniwersytecie Wrocławskim w latach 1968–1974, gdzie także uzyskał doktorat w 1980 r. i habilitację w 2004 r. Poza językiem ojczystym posługuje się angielskim, francuskim, niemieckim i rosyjskim. Przebywał na stypendiach i wykładał na wielu uczelniach zagranicznych, w tym na uniwersytetach i w instytutach badawczych w Bordeaux, Paryżu i Rennes (Francja), Burgos i San Sebastian (Hiszpania), Bazylei, Neuchâtel i Zurychu (Szwajcaria), Ferrarze i Mediolanie (Włochy), Liège (Belgia), Amsterdamie i Groningen (Holandia), Berlinie, Halle, Jenie, Kolonii i Tybindze (Niemcy) oraz w Oksfordzie i Southampton (Wielka Brytania), Saint Louis (USA), Hajfie (Izrael), Brnie i Pradze (Republika Czeska), Nitra i Bratysława (Słowacja), Kaliningradzie (Federacja Rosyjska) oraz Pekinie (Chiny).

Prof. Burdukiewicz jest członkiem wielu stowarzyszeń naukowych, w tym UISPP (Międzynarodowa Unia Nauk Pra- i Protohistorycznych), European Society for the Study of Human Evolution, Society for American Archaeology, Paleoanthropology Society i innych, a ponadto założycielem i od trzynastu lat prezesem Stowarzyszenia Krzemieniarskiego SKAM, które co roku organizuje warsztaty naukowe w Polsce i innych krajach. Oprócz tego jest wiceprzewodniczącym Komisji Archeologicznej Oddziału PAN we Wrocławiu oraz członkiem Komitetu Nauk Pra- i Protohistorycznych PAN. Wypromował 4 doktorów i sprawuje opiekę nad kolejnymi 8 doktorantami. Poza zwykłą działalnością dydaktyczną prowadził program Fellowships offered to UNESCO. Post-graduate research studies dla studentów zagranicznych – pod patronatem UNESCO w latach 2004 i 2005.

Na Wydziale Nauk Historycznych i Pedagogicznych w latach 2005–2012 przez dwie kadencje pełnił funkcję prodziekana ds. nauki i studentów. Od 2004 r. jest kierownikiem Zakładu Archeologii Epoki Kamienia w Instytucie Archeologii Uniwersytetu Wrocławskiego. Z kolei od 2012 r. jest członkiem Senatu Uniwersytetu Wrocławskiego oraz przewodniczącym Senackiej Komisji Nauki i Współpracy z Zagranicą. W 2013 r. był członkiem komisji ewaluacyjnej Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Prof. Burdukiewicz kierował lub brał udział w wielu grantach krajowych i międzynarodowych. Do najważniejszych należą koordynowane przez niego granty międzynarodowe Lower Palaeolithic small tools in Europe and the Levant z 2001 r. (Europejska Fundacja Nauki) oraz realizowany w Peru w ramach 7. Ramowego Programu Unii Europejskiej projekt MIRG-CT-2007-209938. Jest także od wielu lat konsultantem i recenzentem wniosków grantowych w Polsce i innych krajach, Europejskiej Fundacji Nauki, a także Komisji Europejskiej oraz międzynarodowych list rankingowych uczelni, jak QS i Times Higher Education.

Do jego najważniejszych osiągnięć należą badania nad początkami zasiedlenia północnej Eurazji w okresie 0,3–1 mln lat temu. Do niedawna te obszary Eurazji, w tym ziemie polskie, uchodziły za niezamieszkałe we wczesnych dziejach ludzkości. Dokonał także wielu odkryć terenowych oraz we współpracy interdyscyplinarnej i międzynarodowej badał stanowiska dolnopaleolityczne w Polsce, Niemczech, Francji, Włoszech oraz w Chinach. Ponadto wspólnie z uczonymi z Uniwersytetu w Hajfie badał stanowisko Bizat Ruhama na Pustyni Negew w Izraelu, które jest datowane na ok. 1 mln lat temu. Badania te umożliwiły mu przedstawienie nowej koncepcji początków zasiedlenia północnej Eurazji i wyodrębnienie nowej jednostki taksonomicznej, czyli dolnopaleolitycznego technokompleksu mikrolitycznego, co w poważnym stopniu zmienia koncepcję początków zasiedlenia Eurazji. Innym nurtem jego zainteresowań jest ponowne zasiedlenie północnej Europy po ostatnim zlodowaceniu, czyli 15–10 tys. lat temu, na tle zmienności czasowo-przestrzennej środowiska. W tym zakresie opublikował kilka książek oraz wiele artykułów w języku polskim, angielskim, francuskim i niemieckim, które zainspirowały w Europie nową falę badań nad tym zagadnieniem i doczekały się licznych cytowań. Osiągnięte rezultaty badań pradziejów ziem polskich i innych krajów były przedstawiane na ponad stu konferencjach krajowych i międzynarodowych oraz w około dwustu publikacjach naukowych. Ponadto prof. Burdukiewicz jest autorem licznych haseł encyklopedycznych oraz artykułów popularnonaukowych, wydanych w kraju i za granicą. Większość jego publikacji ukazała się w językach kongresowych w głównych wydawnictwach naukowych na świecie: E.J. Brill, Elsevier, Springer oraz Wiley-Blackwell.

W chwilach wolnych prof. Burdukiewicz uprawia piesze wycieczki nizinne i górskie oraz dalekie podróże. Chętnie czyta Dialogi Platona i literaturę piękną, zwłaszcza utwory Stefana Themersona i Gilberta K. Chestertona.

Prof. dr hab. Ryszard Cach
Fizyk, Instytut Fizyki Doświadczalnej,
Wydział Fizyki i Astronomii
Kandydat na prorektora ds. nauczania

Urodził się 25 października 1950 r. w Dzierżoniowie. Jest absolwentem I LO im. Jędrzeja Śniadeckiego w Dzierżoniowie. Studia fizyki na Uniwersytecie Wrocławskim ukończył z wyróżnieniem w roku 1973. W tym samym roku został zatrudniony na Uniwersytecie Wrocławskim, pracując kolejno na stanowiskach: asystenta stażysty (1973–1974), asystenta (1974–1975), starszego asystenta (1975–1981), adiunkta (1981–1999), a od 1999 roku na stanowisku profesora nadzwyczajnego. Stopień doktora nauk fizycznych uzyskał w roku 1981 na podstawie rozprawy „Nieliniowe własności siarczanu trójglicyny w pobliżu temperatury przemiany fazowej” wyróżnionej nagrodą Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki. W roku 1993 na podstawie rozprawy „Dielectric Non-linear Properties of Same Real Ferroelectric Crystals” uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk fizycznych. Tytuł naukowy profesora nauk fizycznych otrzymał w 2007 r.

Obszar zainteresowań naukowych to fizyka kryształów, w szczególności ferroiczne przemiany fazowe i towarzyszące im zjawiska krytyczne. Jest autorem i współautorem 48 publikacji, w znakomitej większości w czasopismach z listy filadelfijskiej. Był recenzentem pięciu rozpraw doktorskich i jednej habilitacyjnej. Recenzował publikacje naukowe dla czasopism „Ferroelectrics” oraz „Journal of Solid State Chemistry”. Był także recenzentem dwóch monografii publikowanych w wydawnictwie „Grenoble Science”. Przez wiele lat współpracował z Laboratorium Spektrometrii Fizycznej na Uniwersytecie J. Fourier w Grenoble – początkowo jako stypendysta Rządu Francuskiego, później zaś w charakterze profesora wizytującego.

Od dwudziestu lat znaczną część swojego czasu poświęca sprawom organizacji nauczania na macierzystym wydziale i w uczelni. W latach 1996–2002 pełnił funkcję zastępcy dyrektora ds. dydaktyki Instytutu Fizyki Doświadczalnej, następnie do 2005 r. był prodziekanem Wydziału Fizyki i Astronomii – tę funkcję ponownie pełni obecnie. Przez dwie kadencje, w latach 2005–2012 pełnił funkcję prorektora ds. nauczania. W tym czasie był członkiem Uniwersyteckiej Komisji Akredytacyjnej, przy czym w latach 2008–2012 był członkiem jej prezydium. W latach 2005–2012 kierował pracami Kolegium Prorektorów ds. Kształcenia oraz ds. Studenckich Uczelni Wrocławia, Opola i Zielonej Góry. Od roku 1996 uczestniczy w pracach Senackiej Komisji Nauczania – ostatnio jako jej przewodniczący. Jest pełnomocnikiem rektora ds. zapewniania jakości kształcenia.

Za prace naukowe oraz działalność organizacyjną był 22 razy wyróżniany Nagrodą Rektora. Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi (2000 r).

Prof. Cach jest żonaty (żona Halina – nauczycielka języka angielskiego) i ma troje dzieci. Córka Agnieszka jest doktorem biotechnologii, Aleksandra jest lektorką języka hiszpańskiego i języka polskiego dla obcokrajowców), a Krzysztof jest fizykiem komputerowym pracującym jako informatyk.

Prof. Cach pasjonuje się fotografią, kolekcjonuje wieczne pióra, a w wolnych chwilach dla relaksu lubi grać na gitarze lub mandolinie.

Dr hab. Tadeusz Lebioda, prof. UWr
Politolog, Instytut Studiów Międzynarodowych,
Wydział Nauk Społecznych
Kandydat na prorektora ds. studenckich

Urodził się w 1964 r. i jest stale związany z Uniwersytetem Wrocławskim. Studia magisterskie na kierunku historia ukończył w 1990 r. Stopień doktora nauk humanistycznych uzyskał w 1996 r. W tym samym roku został zatrudniony w Instytucie Badań Niemcoznawczych i Europejskich (od 2000 r. Instytut Studiów Międzynarodowych) w Zakładzie Badań Niemcoznawczych. W latach 1998–2005 był koordynatorem programu Erasmus. W 2005 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego w zakresie nauk o polityce – stosunków międzynarodowych. W latach 2008–2016 pełnił funkcję prodziekana ds. nauczania na Wydziale Nauk Społecznych. Od 2011 r. kieruje Zakładem Badań Niemcoznawczych.

Zainteresowania naukowe skupiają się wokół historycznego i współczesnego usytuowania Niemiec w polityce międzynarodowej. Szczególnie interesuje go historia polityczna Niemiec, polityka tego państwa wobec Europy Środkowo–Wschodniej, historia i problemy imigracyjne Niemców rosyjskich, a także historia stosunków międzynarodowych oraz dyplomacji. Był kierownikiem i realizatorem kilku grantów. Wypromował 3 doktorów oraz około 300 magistrów i licencjuszy na kierunkach stosunki międzynarodowe i dyplomacja europejska.

W 2010 r. był inicjatorem uruchomienia i twórcą kierunku studiów dyplomacja europejska (licencjackich i magisterskich). Pod jego kierunkiem przygotowanych zostało i zrealizowano w sferze dydaktyki kilka projektów europejskich (EFS).

Prof. dr hab. Wiesława Miemiec
Prawnik, Katedra Prawa Finansowego,
Wydział Prawa, Administracji i Ekonomii
Kandydatka na prorektora ds. finansów i rozwoju

Prof. Wiesława Maria Miemiec (ur. 1949), profesor nauk prawnych, profesor zwyczajny Uniwersytetu Wrocławskiego. Specjalizuje się w prawie finansowym ze szczególnym uwzględnieniem finansów jednostek samorządu terytorialnego. Zajmuje się także zagadnieniami prawnymi finansowania zamówień publicznych i odpowiedzialności powstałej w związku z naruszeniem dyscypliny finansów publicznych. Studiowała i doktoryzowała się na Uniwersytecie Wrocławskim, gdzie uzyskała w 2005 r. tytuł doktora habilitowanego na podstawie rozprawy Prawne gwarancje samodzielności finansowej gminy w zakresie dochodów publicznoprawnych. Z Uniwersytetem Wrocławskim związana jest zawodowo od 1983 r. Tytuł profesora nauk prawnych uzyskała w 2014 r. W 2016 r. została nominowana na stanowisko profesora zwyczajnego na Wydziale Prawa, Administracji i Ekonomii. W ciągu swojej pracy zawodowej na Uniwersytecie Wrocławskim trzykrotnie odbyła staże naukowe w Niemczech (Uniwersytety w Wurzburgu, Berlinie i Bochum). Obecnie współpracuje naukowo z Uniwersytetem Masaryka w Brnie oraz z Uniwersytetami w Salzburgu i Grodnie.

Jest autorką ponad 200 prac naukowych opublikowanych w kraju i za granicą, w tym 5 monografii samodzielnych i 4 monografii we współautorstwie. Była redaktorem naukowym 6 tomów prac zbiorowych, sporządziła 75 opublikowanych opinii prawnych. Obecnie jest członkiem rady programowej czasopism „Finanse Publiczne” i „Kwartalnik Prawa Podatkowego”.

Na Uniwersytecie Wrocławskim pełniła liczne funkcje, w tym związane z gospodarką finansową uczelni. Była m.in. przez wiele lat przewodniczącą Komisji Finansowej na Wydziale Prawa, Administracji i Ekonomii, a także zastępcą przewodniczącego tej Komisji W latach 2008–2012 była prodziekanem ds. studiów stacjonarnych prawa a od 2012 r. do 14.03.2016 r. prodziekanem ds. finansowych na tym Wydziale. Jest przewodniczącą Senackiej Komisji Finansowej Uniwersytetu Wrocławskiego oraz pełni funkcję skarbnika Społecznego Komitetu Budowy Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu. Od 2012 r. jest kierownikiem Katedry Prawa Finansowego. W dniu 14.03.2016 r. została wybrana na dziekana Wydziału Prawa, Administracji i Ekonomii.

Obok działalności akademickiej czynnie angażuje się w sprawy publiczne. W latach 1990–2000 orzekała w Samorządowym Kolegium Odwoławczym, a w latach 2000–2010 w Głównej Komisji Orzekającej w Sprawach o Naruszenie Dyscypliny Finansów Publicznych. Była także członkiem Państwowej Komisji Egzaminacyjnej ds. Doradztwa Podatkowego. Działała jako ekspert w Biurze Orzecznictwa w Sprawach Samorządowych przy Sejmiku Samorządowym Województwa Wrocławskiego, a następnie w Urzędzie Marszałkowskim Województwa Dolnośląskiego. Brała udział w komisjach egzaminacyjnych na aplikację radcowską, notarialną i adwokacką. Od 1990 r. współpracuje z Kancelarią Ekspertyz Prawnych przy Sejmie i Senacie oraz z komisjami Sejmu i Senatu RP. W ramach tej współpracy przygotowała ekspertyzy dotyczące projektów ustaw z zakresu prawa finansów publicznych ze szczególnym uwzględnieniem prawa finansów samorządu terytorialnego.

Jest mężatką, mąż Marcin Miemiec jest profesorem na Uniwersytecie Wrocławskim, kierownikiem Zakładu Prawa Administracyjnego i sędzią Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu. Mają dwoje wnucząt, ich córka Małgorzata jest lekarką.

Jest zapaloną podróżniczką. Zwiedziła wszystkie kontynenty oprócz Antarktydy.