Dziś wybory rektora Uniwersytetu Wrocławskiego

W południe na Uniwersytecie Wrocławskim rozpoczną się wybory nowego rektora. O to stanowisko walczy  troje kandydatów. Przyszły szef uczelni  musi uzyskać zwykłą większość czyli 101 głosów elektorskich. 

KANDYDACI NA REKTORA

Prof. dr hab. Elżbieta KOŚCIK (ur. 1948) – historyk. Jest absolwentką i pracownikiem naukowym Instytutu Historycznego Uniwersytetu Wrocławskiego, specjalizuje się w historii gospodarczej, historii Polski i powszechnej XIX i XX w., demografii historycznej oraz historii społecznej. Stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie historii uzyskała w 1993 r. na podstawie pracy „Przemiany w strukturze społeczno-zawodowej i demograficznej ludności Opola w drugiej połowie XIX i na początku XX w. na podstawie ksiąg parafialnych i akt USC”. Obecnie pod jej kierunkiem dobiegają końca prace nad projektem dotyczącym powodzi występujących na Śląsku od XIV do końca XX w. i ich znaczenia dla rozwoju społeczno-ekonomicznego regionu. Wyniki badań historycznych zostały zweryfikowane przy pomocy danych przyrodniczych z badań geologicznych osadów w dolinach rzecznych i ich datowań archeologicznych. Projekt ten jest jednocześnie realizacją koncepcji informatyzacji nauk humanistycznych i wyposaża je w nowe narzędzia analityczne oraz przynosi metodologiczne zbliżenie do nauk przyrodniczych i ścisłych. Prof. Kościk kieruje Zakładem Historii Gospodarczej, Demografii i Statystyki Instytutu Historycznego. W latach1993–1999 była zastępcą dyrektora Instytutu Historycznego ds. nauczania, w latach 1999–2005 pełniła funkcję prodziekana ds. nauczania WNHP, a w latach 2005–2008 była zastępcą dyrektora Instytutu Historycznego ds. nauki. Od 2008 r. jest dziekanem Wydziału Nauk Historycznych i Pedagogicznych. W 2013 odebrała z rąk prezydenta RP nominację profesorską. Wypromowała około 350 magistrów i licencjuszy historyków i pedagogów oraz 7 doktorów. Była recenzentem doktoratów i wniosków habilitacyjnych. Od wielu lat utrzymuje stałe kontakty naukowe z licznymi placówkami naukowymi w kraju i za granicą. Razem z pracownikami tych instytucji naukowych realizowała wspólne projekty badawcze. Kieruje kilkoma ogólnopolskimi grantami, w kilku innych była głównym wykonawcą. W latach 1999-2009 była prezesem Wrocławskiego Towarzystwa Miłośników Historii i jednocześnie członkiem Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Historycznego. Obecnie pełni funkcję wiceprezesa Polskiego Towarzystwa Historii Gospodarczej. Jest członkiem redakcji kilku czasopism naukowych. Prof. Kościk interesuje się fotografią oraz literaturą podróżniczą, reportażem i literaturą faktu. Lubi słuchać muzyki poważnej.

Prof. dr hab. Adam JEZIERSKI (ur. 1948) – chemik. W 1970 r. na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii uzyskał dyplom magistra chemii, w 1978 r. zrobił doktorat, zaś stopień doktora habilitowanego nauk chemicznych otrzymał w 1986 r. W 1995 roku został profesorem nauk chemicznych, a od 2000 r. jest profesorem zwyczajnym. Specjalizuje się w fizykochemii nieorganicznej, spektroskopii molekularnej. Zajmuje się m.in. problemami ochrony gleby, utylizacji odpadów, zastosowaniem nowoczesnych metod fizykochemicznych do badania środowiska. Współpracuje z wieloma ośrodkami zagranicznymi i uczestniczy w dużych międzynarodowych programach badawczych. Jego zainteresowania badawcze dotyczą chemicznych przemian materii organicznej w środowisku przyrodniczym ze szczególnym uwzględnieniem chemii wolnych rodników; utylizacji odpadów; roli metali ciężkich oraz innych ksenobiotyków w środowisku przyrodniczym; zastosowania metod rezonansów magnetycznych w badaniach środowiska przyrodniczego; zastosowania spektroskopii elektronowego rezonansu paramagnetycznego (EPR) w badaniach wpływu czynników chemicznych i biologicznych na błony komórkowe oraz zastosowania nowoczesnych biodegradowalnych środków powierzchniowo czynnych (surfaktantów). Opracowane przez niego i stosowane metody pozwalają na szybki i efektywny monitoring jakości i przemian materiału organicznego w przyrodzie oraz ocenę stanu środowiska przyrodniczego i organizmów żywych w oparciu o reakcje wolnorodnikowe. Prof. Jezierski jest autorem ponad 130 publikacji w czasopismach międzynarodowych i książkach. Aktywnie uczestniczył w 140 konferencjach międzynarodowych, współpracuje z wieloma zagranicznymi ośrodkami zajmującymi się problemami m.in. ochrony gleb, utylizacji odpadów i reakcji wolnorodnikowych w środowisku przyrodniczym. Wykładał na uczelniach w Wielkiej Brytanii, Niemczech, Włoszech, Rosji oraz Chinach, zapraszany jest ponadto do licznych ośrodków zagranicznych z referatami. Jest członkiem gremiów naukowych międzynarodowych konferencji, recenzentem czasopism naukowych i uczestnikiem międzynarodowych programów badawczych dotyczących ekologii. Liczba cytowań publikacji (bez autocytowań) sięga 900. Wypromował czterech doktorów i kilkudziesięciu magistrów chemii. Prof. Jezierski w latach 1990–1996 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii (po reorganizacji Wydziału Chemii), w latach 1999–2005 – prodziekana Wydziału Chemii, a od 2008 r. pełni funkcję prorektora ds. badań naukowych i współpracy z zagranicą (dwie kadencje). Jest współorganizatorem działającego na UWr od roku 1992 interdyscyplinarnego seminarium Studium Generale Universitatis Wratislaviensis oraz redaktorem wydawnictw tego Studium (dotychczas wydane 19 tomów). Prowadzi seminaria i współredaguje wydawnictwa. Jest zaangażowany w popularyzację nauki, a w kadencji 2015–2020 jest członkiem Komitetu Monitorującego RPO Dolnego Śląska. Prof. Jezierski lubi piesze górskie wycieczki w Sudetach i wycieczki rowerowe w okolicach Wrocławia. Lubi muzykę barokową i romantyczną, sam też gra na fortepianie i organach głównie dla gości odwiedzających Uniwersytet oraz dla starszych pracowników UWr. Czyta i stara się zrozumieć książki dotyczące historii myśli filozoficznej. Lubi i ceni polską poezję XIX i początku XX wieku. Aby zapewnić sobie niezbędną dawkę optymizmu w chwilach trudnych czyta książki Stanisława Lema.

Prof. dr hab. Eugeniusz ZYCH (ur. 1959) – chemik, od czasu studiów związany z Uniwersytetem Wrocławskim, gdzie przeszedł wszystkie szczeble kariery naukowej. Studia magisterskie ukończył w 1983 r., stopień doktora uzyskał w 1994, a doktora habilitowanego w 2002 r. Od 2009 jest profesorem. Obecnie pracuje na Wydziale Chemii, gdzie kieruje Zakładem Podstaw Chemii, Zespołem Materiałów Luminescencyjnych oraz Laboratorium Mikroskopii Elektronowej. Zainteresowania naukowe prof. Zycha to synteza i badania fizykochemiczne materiałów luminescencyjnych, scyntylacyjne i dozymetryczne detektory promieniowania jonizującego dla urządzeń diagnostycznych, dozymetry personalne i środowiskowe oraz luminofory dla energooszczędnego oświetlenia diodowego. W przeszłości kierował wieloma grantami krajowymi i zagranicznymi oraz projektem dla firm Harryson Consulting GmbH i Philips Electronics Nederland B. V. Aktualnie jest m. in koordynatorem konsorcjum realizującego projekt „European Network on Luminescent Materials” – LUMINET MC-ITN w ramach 7. Programu Ramowego. W skład konsorcjum wchodzi 12 jednostek z krajów europejskich. Współpracuje także z jednostkami w USA i Chinach. Wypromował 6 doktorów oraz ponad 30 magistrów. Kolejne 5 osób realizuje aktualnie projekty doktorskie pod opieką prof. Zycha. Jest też autorem ponad 100 publikacji w czasopismach z listy filadelfijskiej oraz 3 zaproszonych monografii opublikowanych w USA. Jest współautorem 4 patentów i 5 zgłoszeń patentowych. W latach 2005–2012 pełnił funkcję prodziekana ds. ogólnych Wydziału Chemii. Był dwukrotnie kierownikiem, a wielokrotnie członkiem paneli ekspertów NCN. Na Uniwersytecie Wrocławskim był wielokrotnie członkiem zespołu ds. grantów aparaturowych UWr, w latach 2005–2012 członkiem Senackiej Komisji ds. Inwestycji i Majątku oraz przewodniczącym komisji przetargowej na Wydziale Chemii. Współprzewodniczył komitetom organizacyjnym kilku międzynarodowych konferencji naukowych i był członkiem komitetów organizacyjnych kilkunastu innych. Żona profesora Zycha, Wanda, jest absolwentką polonistyki UWr. Ich syn Aleksander (33 lata) jest żonaty, uzyskał doktorat z chemii na Uniwersytecie w Utrechcie, w Holandii i pracuje w firmie Merck KGaA w Darmstadt. Ma dwie córki: Annę (6 lat) i Julię (4 lata). Córka Marta (32 lata) jest mężatką, ukończyła anglistykę na UWr oraz Euroculture na Uniwersytecie w Uppsali, w Szwecji i na UJ (podwójny dyplom); pracuje w firmie HP Inc Polska. Ma syna Macieja (2 lata).