Zmarł Andrzej Lachowicz

Andrzej Lachowicz nie żyje. 30 grudnia zmarł po długiej i ciężkiej chorobie wrocławski artysta, współtwórca neoawangardowej grupy i galerii "Permafo". O śmierci twórcy poinformowali jego przyjaciele. – Wielki żal. Wielka strata dla kultury – to słowa Ewy Kaszewskiej, kolekcjonerki i krytyk sztuki. Andrzej Lachowicz miał 76 lat.

Urodził się w 1939 roku w Wilnie. Studiował w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1957-1960), potem w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta) we Wrocławiu w pracowni profesora Stanisława Dawskiego.

Na studiach poznał Natalię Lach. Krytycy i teoretycy sztuki pisali po latach o pięknej i zakochanej bez pamięci parze. Po ślubie Natalia inicjały obu nazwisk dołączyła do pseudonimu artystycznego. Po słynnym sympozjum Wrocław '70, manifestacji założycielskiej konceptualizmu, oboje, wraz z artystą Zbigniewem Dłubakiem i krytykiem sztuki Antonim Dzieduszyckim, założyli Permafo – awangardowa galeria działała do 1981 roku.

Lachowicz zajmował się fotografią, grafiką, rysunkiem oraz teorią sztuki. Od 1968 roku był członkiem ZPAF (Związku Polskich Artystów Fotografików) i wielokrotnym członkiem Rady Artystycznej. Wymyślił i organizował Międzynarodowego Triennale Rysunku we Wrocławiu (1978-1995). Stworzył m.in serie „Topologie”, „Transplantacje”, „Znaki izomorficzne”. Na Międzynarodowym Biennale Grafiki w Ljubljanie nagrodzony za stworzoną w 1972 roku „Perswazję wizualną i mentalną”.

Był autorem ważnych tekstów z teorii sztuki ("Poziomy energetyczne sztuki", "Zwątpienie i nadzieja"). Rozwijał teorię sztuki permanentnej, w której zaakcentowane były aspekty „niekończenia się”.

W 2009 roku Lachowicz został odznaczony Srebrnym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis"[1] oraz otrzymał Nagrodę im. Katarzyny Kobro. Jego prace znajdują się w zbiorach: Muzeum Narodowego we Wrocławiu, Dolnośląskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, Muzeum Sztuki w Łodzi.