Blisko, ale wciąż daleko

Maria Woś | Utworzono: 2015-10-29 18:45 | Zmodyfikowano: 2015-10-29 18:46
Blisko, ale wciąż daleko -

Felieton z 29.20.2015:

 


Komentarze (4)
Dodając komentarz do artykułu akceptujesz regulamin strony.
Radio Wrocław nie odpowiada za treść komentarzy.
~Artur Adamski jeszcze raz2022-02-08 09:14:29 z adresu IP: (37.30.xxx.xxx)
Tak, Ich nekropolia powinna być czymś takim, jak lwowski Cmentarz Orląt.
~Artur Adamski2022-02-08 08:47:18 z adresu IP: (37.30.xxx.xxx)
Jakieś osiem lat temu byłem na pogrzebie córki majora Łupaszki. Wielkie przeżycie! Podobne do tego, jakiego doznaje się 1 sierpnia co roku na Powązkach. Widzi się tam wtedy tak wielu wspaniałych patriotów, że człowiek odzyskuje wiarę w dobrą przyszłość ojczyzny. Z istoty rzeczy każdy pogrzeb jest oczywiście wydarzeniem smutnym. Ale ma też pewną rolę jakby terapeutyczną. Piękne pożegnanie nie tylko koi ból. Potrafi też budować nadzieję na to, że dzieło tego, kogo żegnamy, będzie kontynuowane. A to znaczy, że spełniać się będzie wola i nasza i zmarłego.
~Piotr Baron2015-11-02 18:10:04 z adresu IP: (80.53.xxx.xxx)
Pani Mario, dziękuję!
~Maria W.2015-11-02 19:42:00 z adresu IP: (83.22.xxx.xxx)
Panie Piotrze, to ja Panu dziękuję! MW