Duchowni Honorowymi Obywatelami Wrocławia

Sylwia Jurgiel | Utworzono: 2015-05-22 07:07 | Zmodyfikowano: 2015-05-22 11:30
Duchowni Honorowymi Obywatelami Wrocławia - fot. Rafał Dutkieiwcz/Twitter
fot. Rafał Dutkieiwcz/Twitter

Wrocławscy radni zdecydowali, ze w tym roku tytuły Honorowego Obywatela Wrocławia otrzymają: ksiądz Stanisław Orzechowski i ojciec Ludwik Wiśniewski. O uhonorowanie obu duchownych wystąpił prezydent Rafał Dutkiewicz. Inne środowiska proponowały m.in. Karola Modzelewskiego.
Radni przyjęli uchwałę bez głosu sprzeciwu.

Radni zdecydowali też o przyznaniu Nagród Wrocławia - podczas uroczystej sesji w czerwcu uhonorowani zostaną m.in. solistka Opery Wrocławskiej Ewa Czermak, sportowiec Józef Zapędzki i Igor Salamon ze Związku Ukraińców w Polsce.

Stanisław Orzechowski
Duszpasterz świata pracy diecezji wrocławskiej, popularny "Orzech", związany z Wrocławiem od 1957 roku, gdzie rozpoczął naukę w szkole średniej. Rok później wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego we Wrocławiu. W dniu 28 czerwca 1964 r. przyjął święcenia kapłańskie z rąk arcybiskupa Bolesława Kominka. W roku 1967 rozpoczął posługę w parafii św. Wawrzyńca we Wrocławiu, a w 1972 objął funkcję diecezjalnego duszpasterza akademickiego. W latach osiemdziesiątych organizował piesze pielgrzymki wrocławskie na Jasną Górę, które - oprócz wymiaru religijnego - kształtowały charaktery, uczyły zachowań prospołecznych, były wyrazem kontestacji komunistycznej rzeczywistości. Ksiądz „Orzech” był uczestnikiem pierwszego strajku w zajezdni przy ulicy Grabiszyńskiej w sierpniu 1980 roku, brał również udział w strajku głodowym wrocławskich kolejarzy. W czasie stanu wojennego organizował msze w intencji Ojczyzny i osób internowanych, na których gromadziły się tłumy wrocławian. Wspierał ludzi oskarżanych i represjonowanych za działalność związkową i polityczną. Od 1990 roku kierował placówką Duszpasterstwa Akademickiego „Wawrzyny”. Pełnił funkcję duszpasterza Rodzin Katyńskich, diecezjalnego Koordynatora Nowych Ruchów Religijnych, świadczył posługę religijną w Poradni Rodzinnej przy Duszpasterstwie Rodzin „Pod czwórką”. Wykładowca Seminarium Duchownego. Uhonorowany m.in.: Nagrodą Kolegium Rektorów Uczelni Wrocławia i Opola w 1997 roku, Nagrodą Wrocławia w 2005 roku, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski w 2006 roku.  (fot. www.wawrzyny.wroc.pl)

Dominikanin ojciec Ludwik Wiśniewski
Dominikanin, duszpasterz akademicki, rekolekcjonista, wychowawca wielu pokoleń młodych wrocławian, działacz opozycji antykomunistycznej, publicysta Tygodnika Powszechnego. Od 1981 do 1988 był duszpasterzem akademickim we Wrocławiu. Propagował ideę walki „bez przemocy” z komunizmem. W latach 1985–1988 organizował tzw. Tygodnie Społeczne – cykle spotkań propagujące budowanie niezależnych struktur społecznych. W 1986 głośny był jego udział w niemym proteście w centrum Wrocławia w obronie skazanego Władysława Frasyniuka. Członkowie jego duszpasterstwa stworzyli m.in. niezależny samorząd Uniwersytetu Wrocławskiego tzw. Dwunastkę oraz organizowany do dziś w Białym Dunajcu Obóz Adaptacyjny dla studentów. W latach 1988–1990 pracował w Krakowie, gdzie również podjął inicjatywę Tygodni Społecznych, a od 1990 do 1996 w parafii św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Sankt Petersburgu. Od 2005 pracuje w Lublinie. Założył tam Akademię „Złota 9”, gdzie organizuje spotkania ze znanym osobami publicznymi. W 2006 odznaczony został przez Prezydenta RP Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2011 otrzymał Medal świętego Jerzego. W 2014 roku Nagrodę Grand Press w kategorii publicystyka. (fot. dominikanie.pl)


W ubiegłym roku tytułem uhonorowano prof. Jana Miodka. Zdjęcia z uroczystości znajdziecie TUTAJ. Natomiast TUTAJ publikowaliśmy listę wszystkich Honorowych Obywateli Wrocławia.


Komentarze (2)
Dodając komentarz do artykułu akceptujesz regulamin strony.
Radio Wrocław nie odpowiada za treść komentarzy.
~Dokladnie2015-05-22 10:26:04 z adresu IP: (156.17.xxx.xxx)
A straszą PiSem że jak oni będą rządzili to kościół będzie panował, już rządzi
~kikikki2015-05-22 09:24:18 z adresu IP: (213.158.xxx.xxx)
Gratuluję, jeszcze podnieście sobie uposażenie. W końcu żyjemy w klechistanie.