Jak przerobić Śląsk na Bayern? (PRZEGLĄD PRASY)

W wyścigu do Pałacu Prezydenckiego wystartowało trzech Wrocławian: Paweł Kukiz z Opola a zwłaszcza z Paczkowa, bezkompromisowy Grzegorz Braun i też bezkompromisowy, ale romantycznie łagodny Kornel Morawiecki. Dr Morawiecki stworzył komitet wyborczy, opublikował swój manifest antyokrągłostołowy i zgasł - 100 tys. podpisów nie zebrał. Do drugiej rundy przeszedł z podpisami Grzegorz Braun, ale notowania ma beznadziejne, przepraszam, nie dające nadziei. Paweł Kukiz w najnowszym sondażu dzisiejszej Rzeczpospolitej jest na trzecim miejscu i zbiera komplementy. Jan Rokita określa go w Gazecie Wyborczej "być może jedynym kandydatem z nieco dziś staroświeckim poczuciem misji. To znaczy takim, któremu o jakąś sprawę chodzi i chodzi mu o nią naprawdę. I który ani nie działa na rozkaz lidera partyjnego, ani nie tańczy do muzyki zagranej przez wynajętą firmę pijarowską" - konkluduje Rokita. Czy można lepiej? Zwłaszcza, że koncepcja Kukiza by prezydent "powstrzymywał wampiryzm partii" znajduje wielu zwolenników.

Zbliża się majowa rocznica wyzwolenia Wrocławia, w czerwcu będziemy obchodzić imieniny patrona miasta. Z tej okazji wręczony zostanie tradycyjny tytuł Honorowego Obywatela Wrocławia. Wyborcza Wrocław pisze, że do naszych radnych napisał Aleksander Kwaśniewski, zdecydowanie optując za nadaniem tytułu profesorowi Karolowi Modzelewskiemu.

Tu zwrócę uwagę, że były prezydent podkreśla zasługi profesora Modzelewskiego dla powrotu demokracji w Polsce, choć sam bliżej współpracował z Barbarą Labudą, która też znajduje się na liście kandydatów do tytułu.

Gazeta Wrocławska rozmawia z byłym doradcą ekonomicznym Aleksandra Kwaśniewskiego profesorem Witoldem Orłowskim. Wywiad dotyczy potencjału naukowego i przemysłowego Wrocławia. Tu zauważę, że Wyborcza Wrocław pisze, że w dziedzinie patentów medycznych nie mamy sobie równych. Gazeta Wrocławska dorzuca sukcesy w innych dziedzinach nauki oraz technologii i to wszystko składa się na myślenie o tym, byśmy stali się drugą Doliną Krzemową. Profesor Orłowski chłodzi rozgorączkowanych: wzorujmy się nie na Kalifornii i Santa Clarze czy Cupertino, lecz na Bawarii i Monachium. To się może udać. Z jednym wyjątkiem: jakoś mam kłopot z wyobrażeniem sobie, że Śląsk gra jak Bayern.

Do usłyszenia się z Państwem...