Śnieżka bez latających talerzy? [REPORTAŻ]

Obiekt wzniesiono w latach 1966-1974, kilka metrów na zachód od miejsca, gdzie zlokalizowane było dawne polskie (a do 1945 niemieckie) schronisko na Śnieżce. Konstrukcja powstała z żelbetu, stali, aluminium (m.in. pokrycie zewnętrzne) i szkła. Projektantami budynku byli architekt dr inż. Witold Lipiński (późniejszy prof. zw. dr hab. inż.) i architekt mgr inż. Waldemar Wawrzyniak (późniejszy dr hab. inż.) z Politechniki Wrocławskiej, którzy wygrali konkurs SARP na projekt budynku.

Budynek ma formę trzech połączonych ze sobą brył w kształcie dysków (czasami nazywanych również talerzami lub spodkami, w związku z podobieństwem do latających talerzy) [źródło: Wikipedia]

Z okazji rocznicy przypominamy reportaż Radia Wrocław. Dowiecie się z niego m.in., że spodków wcale być nie musiało...

Piotr Krzaczkowski, kierownik obserwatorium na Śnieżce mówił Radiu Wrocław, że pierwszy projekt, przygotowany ponad pół wieku temu, był zupełnie inny. Pierwotny plan zakładał wybudowanie kilkupiętrowego obiektu. Potężnego, a jednocześnie zwykłego prostokąta...

Poniżej (a także w naszej galerii) prezentujemy zbiór pocztówek z opracowania Mirosława Góreckiego.

A to już cały reportaż Piotra Słowińskiego o "latających spodkach"