Winne wino jest wszystkiemu winne

Już by było po sprawie. Było, minęło, zapomnijmy, nie ma o czym mówić. Tak by było, gdyby Jacek Protasiewicz stwierdził: "odbiło mi, zachowałem się głupio ale chcę to mieć za sobą. Dlatego przystaję na niemiecką propozycję, aby zapłacić 5 tys. euro na cel charytatywny w zamian za zamknięcie sprawy". Ale Jacek Protasiewicz postanowił zapłacić grożąc jednocześnie sądem każdemu, kto zasugeruje, że jest winien niewłaściwego zachowania. A skoro tak, to w sobotę Super Express zacytował opinię warszawskiej kancelarii prawnej specjalizującej się w problematyce polsko - niemieckiej, która uważa co następuje: "umorzenie proponuje się, jeśli prokuratura stwierdzi, że wina nie budzi wątpliwości, ale sprawa nie jest na tyle ważna, by zajmować nią sądy".

Dzisiaj przypadek byłego europosła analizuje Wyborcza Wrocław. Tu jako biegłego wybrano niemieckiego adwokata dra Ingo Fromma. Według niego: "dla umorzenia wymagany jest pewien stopień stwierdzenia winy, gdyż przepis wymaga, żeby wina nie była zbyt ciężka, jednak decyzja nie opiera się na pewności, że wina zaistniała". W tej sytuacji Wyborcza Wrocław ubolewa, że Jacek Protasiewicz zapłacił, a nie poszedł do sądu by bronić swej niewinności. Jest tak, że umorzenie nie jest uniewinnieniem, choć nie jest skazaniem. Piszący o tym Mateusz Kokoszkiewicz zauważa, że Protasiewicz jest jak kot Schrödingera, które to zwierzę było, ale nie było. Nie będę streszczał eksperymentu myślowego austriackiego fizyka kwantowego, bo można na tym szare komórki połamać nie wspominając o unicestwieniu kota czyli pozostawieniu go żywym. W każdym razie szklanka z winą Jacka Protasiewicza jest w połowie pełna a w połowie pusta.

Powiedziałem szklanka z winą Protasiewicza? Wróć. Miało być szklanka z winem. Pamiętają państwo te tłumaczenia z lutego? To podane w samolocie winne wino mogło być wszystkiemu winne.

Do usłyszenia się z Państwem.