Chojnik: Zaskakujące odkrycie archeologów (Zdjęcia, mapa)

| Utworzono: 2014-07-09 19:55 | Zmodyfikowano: 2014-07-09 19:56

"Jeśli potwierdzą się dotychczasowe badania, historię XIV-wiecznej warowni trzeba będzie napisać na nowo". (MAPA, ZDJĘCIA)

W jeleniogórskim zamku Chojnik archeolodzy odkryli fundamenty nieznanej dotąd wieży, która mogła powstać w dolnej części zamku nawet 200 lat wcześniej niż datowany na koniec XV wieku tzw. dolny zamek. Andrzej Mateusiak z PTTK, które jest właścicielem obiektu mówi, że jeśli badania zaprawy potwierdzą to datowanie, to historię XIV-wiecznej warowni i jej rozbudowy trzeba będzie napisać na nowo.

Badania na zamku prowadzi od 1 lipca 2014 r. ekipa archeologów pod kierownictwem profesora Jerzego Piekalskiego z Instytutu Archeologii Uniwersytetu Wrocławskiego. Odkrycie zamkowej wieży jest kolejnym sukcesem tej grupy.

W ubiegłym roku w zamku górnym archeolodzy odnaleźli sklepioną, jednopoziomową piwnicę, zawaloną prawdopodobnie podczas pożaru zamku w 1675 r. W tym roku poszukiwali też zachodniej baszty, której istnienia do dziś nie udało się jednak potwierdzić. Archeolodzy wrócą do jej poszukiwań jednak jeszcze w przyszłym roku.

AKTUALIZACJA (10 lipca 2014)
Archeolodzy, którzy odkryli na zamku Chojnik w Jeleniej Górze resztki nieznanej wcześniej wieży w tzw. dolnym zamku zaczęli zasypywać wykopy. To jednak nie koniec badań. Na Chojnik wrócą w przyszłym sezonie mówi Andrzej Mateusiak z będącego właściciele obiektu PTTK. Będą szukać baszty, której istnienie potwierdzają tylko niektóre wzmianki historyczne. Chodzi o basztę zachodnią:

Aby odsłuchać załączonego dźwięku zaktualizuj przeglądarkę lub/i wtyczkę Adobe Flash Player.

Zamek Chojnik to XIV wieczna warownia górująca nad Sobieszowem. Znajduje się w enklawie Karkonoskiego Parku Narodowego. Jest jedną ze znaczących atrakcji Kotliny Jeleniogórskiej.

Andrzej Mateusiak pisze o odkryciu (9 lipca 2014):
"Od 1 lipca 2014 r. trwa drugi sezon badań archeologicznych na zamku Chojnik pod kierownictwem prof. Dr hab. Jerzego Piekalskiego z Instytutu Archeologii Uniwersytetu Wrocławskiego. W ubiegłym roku podczas badań odkryto w zamku górnym - w palatium - sklepioną, jednopoziomową piwnicę, zawaloną prawdopodobnie podczas pożaru zamku w 1675 r. W tym roku dokończono te badania (wykop nr 1) i odkryto, że piwnica miała sklepienie prawdopodobnie kolebkowe o rozpiętości aż 8,4 m. Nie znaleziono śladów filara podpierającego sklepienie. Tak wielka rozpiętość sklepienia z okresu jego powstania jest rzadkością na Śląsku.

Podczas prac w „sali sądowej” (wykop nr 4) oraz w otoczeniu otwartej baszty łupinowej z „lochem głodowym”, w dolnej części zamku (wykop nr 3), dokonano wielce intrygującego i ciekawego odkrycia. Znaleziono fundamenty okrągłej wieży, o średnicy większej niż baszta łupinowa, którą postawiono później. Pobrano zaprawę wapienną do badania fizykochemicznego, aby ustalić czas powstania tej budowli (...)

Obecni na wizji lokalnej archeolodzy spekulują na temat wieku nowo odkrytej wieży. Nie wyklucza się, że może ona pochodzić z okresu budowy zamku górnego, oraz że mogła to być wieża samodzielna, w otoczeniu zabudowy z drewna. Jeśli badania zaprawy wapiennej to potwierdzą, to od nowa trzeba będzie pisać historię architektoniczną zamku i poszczególnych faz jego rozbudowy.

Prowadzono też prace w zewnętrznej, zachodniej części zamku, na bastionach (wykop nr 2), poszukując domniemanej baszty zachodniej. Odkopano na razie fragmenty murów oporowych bastionu, a ciąg dalszy badań w tym miejscu planowany jest w przyszłym roku. Więcej szczegółów podamy po naukowym opracowaniu wyników badań przez Instytut Archeologii Uniwersytetu Wrocławskiego.

Andrzej Mateusiak, 09.07.2014"

Husyci u wrót zamku Chojnik:

Zamek Chojnik z lotu ptaka:

Drukuj artykuł

Current
1
2
3
4
5

Oddano głosów: 10

Komentarze (21)

Dodając komentarz do artykułu akceptujesz regulamin strony.
Radio Wrocław nie odpowiada za treść komentarzy.

~Marta2021-03-30 12:37:37 z adresu IP: (37.47.xxx.xxx)

Odpowiedz

Kazimierz Wielki sygnował swym nazwiskiem (wedle historyków) budowę co najmniej 43 zamków (Jasienica wspomina o 53). Panując 37 lat musiał organizować i opłacać budowę ponad jednego zamku rocznie. Czy średniowieczna Polska była aż tak bogata? Jak wiemy nie ma dwóch jednakowych zamków, a zatem projektantów musiało być więcej niż jeden. Gdzie zatem mieściły się kazimierzowe biura projektów? Gdzie pozyskiwano kamienny budulec i jaką siłę stanowił cech wysoko wykwalifikowanych kamieniarzy? Gdzie znajdowały się cegielnie produkujące ogromne ilości cegły na potrzeby budowy? Z ruin widać, że nie był to ręczny wyrób, czyli tzw. palcówka, a kilka rodzajów cegieł łącznie z długimi i płaskimi spotykanymi między innymi w rzymskim koloseum. Gdzie w końcu zachowały zapiski o tak praco- i finansowo chłonnych przedsięwzięciach gospodarczych króla, które niewątpliwie kosztowały krocie królewski skarb? Nie ma, po prostu nie ma. Ani słowa w kronikach, a przecież już umieliśmy pisać. Jest za to autorytatywne stwierdzenie historyków – zastał drewnianą, zostawił murowaną. I jest to zwykłe (choć efektowne medialnie) naukowe minięcie się z prawdą. Kazimierz Wielki nie zbudował żadnego zamku. Odziedziczył schedę po ojcu, na którego ziemi od wieków niszczały ruiny. Mógł je co najwyżej podremontować lub coś dobudować, by zapewnić je zamieszkującym w miarę możliwą egzystencję. Mógł uzupełnić mury obronne, by stanowiły jako taką ochronę dla załogi. Mógł zrobić tylko to, na co pozwolił mu stan skarbca, ilość posiadanych specjalistów i stan techniki w średniowiecznym państwie. I tylko tyle. Był Wielki, bo uchronił Polskę od zejścia w historyczny niebyt. I za to mu chwała. Geograf Bawarski w dokumencie z roku 843 opisuje, że „Dziadoszyce posiadali dwadzieścia grodów, Opolanie tyleż samo. Golęszyce 5 grodów. Ślężanie mieli piętnaście grodów, a plemię słowiańskie mieszkające nad Wartą miało dziewięćdziesiąt osiem twierdz”. Co zatem u człowieka z zachodu oznaczało słowo gród czy twierdza? Drewnianą zagrodę z Biskupina czy też zamki przypominające te potężne z Niemiec czy Francji? Naiwnością jest twierdzić, że wrażenie na nim mogły zrobić drewniane grody otoczone wałami ziemnymi. Można przypuszczać, że piszący te słowa frankoński skryba doskonale znał budownictwo zachodniej Europy. Dokument lokacyjny Krakowa z roku 1257, a więc na prawie 100 lat przed królowaniem Kazimierza III wymienia w samym tylko mieście (bez Wawelu) około dwudziestu kamiennych kościołów. Paweł Jasienica pisze, że jednocześnie Poznań, Sandomierz, Gniezno, Wrocław czy Wiślica liczyły ich po kilka. Szkoda, że nie pisało się wtedy o kamiennych grodach, bo i te zapewne już istniały. Brak wzmianek o zamkach możnaby wytłumaczyć tym, że ówczesna, pisać umiejąca inteligencja skupiona była przede wszystkim w miastach, wokół panujących i dostojników kościelnych. Pisała zatem o najbliższym otoczeniu i to co widziała wokół, pozostałe zaś opisy powstawały tylko podczas wypraw czy bitew i były zupełnie przypadkowe. Nikt w ówczesnej Polsce nie myślał o systematycznych badaniach spuścizny po przodkach, a przynajmniej o spisie powszechnym w dobrach królewskich.