Nie żyje twórca wrocławskiego kulturoznawstwa

Twórca Instytutu Kulturoznawstwa na Uniwersytecie Wrocławskim. Wybitny humanista. Zwolennik badania kultury jako odrębnej sfery rzeczywistości, nie dającej się wyjaśnić socjologicznie, czy ekonomicznie. Wydał m.in. książkę "Studia o kulturze".

Zanim w 1972 r. stworzył wrocławskie kulturoznawstwo, zajmował się analizowaniem literatury. W latach 60. opublikował m.in. książkę "Doktryna literacka polskiego klasycyzmu".

O polonistycznym etapie kariery naukowej prof. Pietraszki tak pisze Marek Graszewicz w tekście "O polonistyce wrocławskiej po wojnie", opublikowanym w miesięczniku "Odra":

"... była to szkoła, która badania te osadzała w obszernym kontekście kultury, zwracała badawczą uwagę na zagadnienia folkloru i kultury ludowej. Ten punkt widzenia w przyszłości okaże swój znaczny wpływ na modernizację akademickiej polonistyki we Wrocławiu, przyczyni się do powstania pierwszych w Polsce studiów kulturoznawczych. Uczestnikami tej szkoły byli późniejsi uczeni, którzy wywarli ogromny wpływ na kształt polskiej wiedzy o literaturze i kulturze. Trzeba tu wymienić nazwiska profesorów Czesława Hernasa, Mieczysława Klimowicza, Stanisława Pietraszki, a także Ludwiki Ślękowej, Przemysławy Matuszewskiej i przedwcześnie zmarłej Marii Eustachiewicz. Takie prace, jak 'Doktryna literacka polskiego klasycyzmu' Pietraszki, 'Hejnały polskie' oraz 'W kalinowym lesie' Hernasa czy 'Początki teatru stanisławowskiego' Klimowicza to naukowe dokonania o fundamentalnym znaczeniu dla wiedzy o polskiej kulturze i literaturze. (...)

Ukazywały się nowatorskie prace z zakresu teorii kultury i kulturoznawstwa zapoczątkowane przecież we Wrocławiu przez Stanisława Pietraszkę, który był twórcą nowoczesnych i pierwszych w Polsce studiów kulturoznawczych. I choć secesja - bo kulturoznawstwo wyłoniło się w pewnej mierze z polonistyki - pozornie polonistykę zubożyła, przede wszystkim o osobę samego Pietraszki i kilku jego uczniów, m.in. Stefana Bednarka, to jednak przyczyniła się do pewnego przeprofilowania zainteresowań naukowych i tendencji dydaktycznych w stronę rozszerzonej wiedzy o kulturze, rekompensujących owe straty".