KOTLINA

KOTLINA to przedstawienie w reżyserii Agnieszki Olsten na podstawie powieści Olgi Tokarczuk PROWADŹ SWÓJ PŁUG PRZEZ KOŚCI UMARŁYCH.

W długi weekend od 30 kwietnia do 4 maja na Dużej Scenie WTW spotkanie z unikalnym zespołem ludzi i psów, których wspólna praca i obecność w teatrze dowodzą, że wspólnota istot ludzkich i nie-ludzkich jest możliwa nie tylko w życiu codziennym, ale również w sztuce.

Agnieszka Olsten: Reżyseria zwierząt jest stanem rozpoznania/wiedzy i akceptacji. Założyliśmy, że to my będziemy się uczyć, a one wniosły dużo empatii i czułości w proces budowania przedstawienia. Nie musieliśmy odgrywać ról typu reżyser, aktor, bo psy „wzywały” do bycia sobą na bardziej podstawowym poziomie. Był z nami Krzysztof Tatar, który jest trenerem psów, ich opiekunem, ale miałam wrażenie, że on nie uczył zwierząt jak mają się zachowywać na scenie, ale uczył nas, jacy możemy być wobec zwierząt. Dzięki Krzysztofowi czuję się ze zwierzętami bardzo dobrze.

Nie każde dzieło sztuki, ale dzieło sztuki scenicznej jest emanacją. Co to oznacza? Że jest to pewien wytwór, który powstaje dzięki spotkaniu takich a nie innych ludzi. Z ich bagażem doświadczeń, z ich wykształceniem, z ich światopoglądem, z ich światoczuciem, z ich byciem w kulturze, z ich – nie boję się tego powiedzieć – życiem duchowym i mentalnym. [...] To, co Państwo oglądają, albo czego Państwo doświadczają, jest formą wynikającą z tego składu, z tego spotkania, z tego, co razem przeżyliśmy, poznając się, akceptując się, ścierając... [na spotkaniu zespołu KOTLINY z publicznością 2 kwietnia 2014]

Realizatorzy KOTLINY, tworząc na scenie kruche, efemeryczne, rządzące się własnymi prawami (i nie są to prawa teatru), utopijne, ludzko-zwierzęce mikro-społeczeństwo, rezygnują tym samym z pewników – na rzecz wątpliwości. Ich wypowiedź, oparta na jednoznacznej deklaracji światopoglądowej (hierarchia, według której człowiek to korona stworzenia usprawiedliwia zło wyrządzane zwierzętom), jest zarazem zdecydowana i arcydelikatna, precyzyjnie zakomponowana i otwarta na nieprzewidziane - Joanna Wichowska - "Psy, gwiazdy i ludzie", recenzja 19. Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej.

Więcej o spektaklu w tym miejscu.

Od piątku do niedzieli [2-4 maja] - spektakle z opcją bezpłatnej opieki nad dzieckiem. Rodziców zapraszamy na spektakl, a dzieci w wieku od 18 miesięcy do 10 lat - do naszej teatralnej sali zabaw.

Szczegóły w tym miejscu.

fot. Elżbieta Kozak