O czym "Mówią Wieki " ze Lwowa

Czyli kolejny dowód na to, że w przedwojennych gimnazjach uczono więcej historii, niż w dzisiejszych liceach. I niestety - nawet za PRL - u więcej wiedzy historycznej przekazywano. Więcej w podstawówkach, niż we współczesnych szkołach średnich. Takich czasów doczekaliśmy. W dużej mierze na własne życzenie, bo to decyzja wyłonionych w wyborach. Narodowo - tożsamościowa samozagłada na własne życzenie. Ze szczerym bólem myślę o pokoleniach, które jakże się trudząc i jakże często krwawiąc w nasze ręce przekazały całe swoje dziedzictwo. W ręce w większości dziedzictwa tego niegodne.

Niestety, ale prawda jest taka, że wrocławskie Ossolineum posiada tylko część zbiorów Zakładu Narodowego. Od kilkudziesięciu lat się słyszy, że wszystko to, co pozostało we Lwowie a jest najbardziej polskie (w szczególności: najbardziej niezbite dokumenty - dowody polskości Lwowa) zostały na wschód od hitlerowsko - sowieckiej "granicy przyjażni" (tej wyznaczonej po 17 września 1939, skorygowanej i zatwierdzonej w Jałcie i Poczdamie). I że wszystko, co tak dla nas cenne, zawsze przechowywane tam było w warunkach najwłaściwszych dla ich sukcesywnego i nieuchronnego u n i c e s t w i e n i a.