Bunkier czy skarbiec? Gmach Biblioteki Uniwersytetu Wrocławskiego

Na pierwszy rzut oka wygląda jak bunkier, ale w rzeczywistości to prawdziwy skarbiec. Budowę nowego gmachu Biblioteki Uniwersytetu Wrocławskiego rozpoczęto w 2003 roku, a prace zakończono po 8 latach. Oficjalne otwarcie nowego gmachu miało miejsce w styczniu 2012 roku. Początki Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu sięgają początków XIX wieku. Wówczas to, dokładnie w latach 1811 – 1815 połączono zbiory bibliotek: wrocławskiego Uniwersytetu jezuickiego – Akademii Leopoldina, biblioteki Uniwersytetu Frankfurckiego Viadrina oraz sekularyzowanych bibliotek klasztornych z całego Śląska, tworząc Królewską Bibliotekę Uniwersytecką. Pierwsza siedziba biblioteki mieściła się w poklasztornych budynkach klasztoru Kanoników Laterańskich na Piasku. Pod koniec XIX wieku jej zbiory przeniesiono do nowej siedziby Miejskiej Kasy Oszczędności oraz Biblioteki Miejskiej, który wzniesiono przy dzisiejszej ulicy Karola Szajnochy. Do dzisiaj Biblioteka Uniwersytetu Wrocławskiego zgromadziła ponad cztery miliony woluminów ze wszystkich dyscyplin naukowych. Obok prawdziwych „białych kruków”, które są unikatami na skalę światową, dumą Biblioteki Uniwersyteckiej są unikalne muzykalia, kartografika oraz zbiory graficzne. Gmach nowej Biblioteki Uniwersytetu Wrocławskiego jest nie tylko miejscem, w którym zdobywa się wiedzę, ale również popularnym miejscem spotkań oraz planem zdjęciowym dla influencerów.