Dzieci ze zranionymi sercami

Słyszałem kiedyś opowieść pani wraz z matką i młodszym rodzeństwem w roku 1940 zsyłanej na Syberię. Miała wtedy trzynaście lat. Po kilku dniach podróży pociąg na wiele godzin stanął w zaśnieżonym polu, więc dorośli, widząc w oddali jakieś domki, ruszyli w ich stronę w nadziei zdobcia tam czegoś do jedzenia. Jej mama, wraz kilkorgiem innych osób, była ponad kilometr od pociągu, kiedy ten nagle ruszył. Ci, którzy byli już w pobliżu domków, na krańcu wielkiego zaśnieżonego pola, nie mieli szansy dogonić odjeżdżającego pociągu. Trzynastolatka zdała sobie wtedy sprawę z tego, że zapewne swojej mamy nie zobaczy już nigdy. I że od tej chwili to ona będzie musiała być mamą dla swojego młodszego rodzeństwa...