M.Stachowiak-Różecka: Nie zmieniałabym wieku emerytalnego (...). 500+ ma inną wartość, niż kilka lat temu

Gościem Rozmowy Dnia Radia Wrocław była poseł Prawa i Sprawiedliwości Mirosława Stachowiak-Różecka.

Co powinno zdominować tegoroczną kampanię wyborczą? Jakie wątki?

Myślę, że absolutnie kwestie bezpieczeństwa. To zarówno bezpieczeństwo militarne, po prostu i tu konsekwentne prowadzenie dotychczasowej, zaproponowanej przez Prawo i Sprawiedliwość polityki. W roku 2023 4% budżetu PKB, to już jest budżet na obronność, prawda. Więc oczywiście, że to trzeba utrzymać i zrobić wszystko, żebyśmy po prostu na tym gruncie zapewnili sobie bezpieczeństwo. No i bezpieczeństwo energetyczne. To wszystko, czego doświadczyliśmy w ostatnim roku. pokazuje jak to jest ważne. Natomiast na takim gruncie polityki, gdzie na chwilę możemy zapomnieć o wojnie i o tych niezwykle ważnych sprawach, jak bezpieczeństwo, po prostu, to myślę, że jednak kontynuowanie tej polityki związanej z takim równomiernym rozwojem. Z tym właśnie takim odejściem od tej polityki liberalnej, która była prowadzona przez lata, skoncentrowanej na wielkich miejscach i dążenie do tego, mówiąc najprościej, żeby w każdym zakątku Polski wszystkim żyło się tak samo dobrze, komfortowo i wygodnie.

Siłą rzeczy nie wiemy z czym dokładnie przyleciał prezydent Joe Biden, najpierw do Kijowa, później do Polski. Być może to dobrze, że tego nie wiemy. Jeśli chodzi o ten aspekt symboliczny, to uważa pani, że to jest coś, co zapisze się w podręcznikach historii? Mamy do czynienia z historią, która rozgrywała się na naszych oczach? Ten porządek świata układa się właśnie na nowo?

Oczywiście, że tak. Jedno to wizyta w Kijowie. No absolutnie spektakularne wydarzenie, historyczne. To pokazanie światu, że Kijów jest wojny. Oczywiście to otwarte deklarowanie wsparcia dla Ukrainy. A druga rzecz, chyba nikt też nie ma wątpliwości, jak ważnym staliśmy się, dzięki naszej konsekwentnej pracy, dzięki temu, że w tym trudnym czasie się sprawdziliśmy, dzięki temu, że jesteśmy na tym pierwszym froncie walki, żeby te Ukrainę wspierać w wojnie, to jego obecność, obecność Bidena w Polsce, była też oczywiście takim aktem pokazania wsparcia i współpracy. Myślę, że w tym sensie to też historyczny moment. Kolejna w ciągu kilku miesięcy wizyta Bidena w Polsce. To pokazuje jak jesteśmy, jak pan to nazwał, w układaniu nowego porządku świata, ważni i istotni.

Wojna trwa od roku. Czy to nadal jest priorytet i powinien nim być? Nawet nie mówię o klasie politycznej u nas w Polsce, bo my to wszyscy rozumiemy, ale mam na myśli politykę europejską. Czy nadal dostrzegają jak ważne jest to zagadnienie, jak ważny jest ten, chociażby 10. pakiet sankcji, który do tej pory nie wszedł w życie, że trzeba absolutnie Putina zgnieść, cokolwiek by się kryło za tym określeniem?

Wydaje się, że po kilku miesiącach, zwłaszcza na początku wojny, takiego trochę podejścia: a może jak zamkniemy oczy i będziemy mówić, że damy pomoc, będziemy wspierać, ale trochę z tym poczekamy, to ta wojna się skończy albo świat o niej zapomni. Już wielu liderów świata zachodniego zrozumiało, że niestety nie. To podejście, zwłaszcza Stanów Zjednoczonych, Polski i przedstawicieli krajów Europy Wschodniej, to jednak ich determinacja, czy raczej powinnam powiedzieć nasza determinacja, pokazuje, że nie można udawać, że wojny nie ma albo się do niej przyzwyczaić i uznać, że nie trzeba pomagać, bo ona się tam będzie toczyć latami i to nie nasza sprawa. Jest jasne, że nie. To się udało. To przyspieszenie w realizowaniu pomocy i wsparcia dla Ukrainy nieco nastąpiło, bo na początku, patrząc choćby na Niemcy, było z tym ciężko, jak sam pan pamięta, ciężko. Więc myślę, że jesteśmy na etapie, gdzie następuje taka mobilizacja: ok, no zmobilizujemy się, wszystkie ręce na pokład i może rzeczywiście, przy naszym wsparciu, pewne sprawy na Ukrainie przyspieszą. Natomiast ta wojna wydaje się, że niestety trochę potrwa. Czy to napięcie i taka gotowość do pomagania w takim wymiarze, jak dotychczas, czy zostanie utrzymana przez wszystkie kraje Europy? To się przekonamy. Ja mam nadzieję, że tak i że wszyscy, podobnie jak Polska, rozumieją, że to jest walka o naszą niepodległość, nie tylko Polski, ale naszego świata w Unii Europejskiej również.

Czy np. Prawo i Sprawiedliwość zamierza albo rozważa podniesienia kwoty 500+? Powinniście podnieść?

Oczywiście, że warto takie rzeczy rozważać. Przy obecnej inflacji, niestety, oczywiście to 500+ ma inną wartość, niż kilka lat temu, kiedy je wprowadzaliśmy.

To będzie jeden z elementów programu?

Nie podjęliśmy jeszcze decyzji. Powiedziałam jedynie, że warto rozważać i dalej kontynuować, to jest dla mnie jakby najważniejsze, cały ten kierunek związany z polityką społeczną, który rozpoczęliśmy. To będzie zarówno zastanowienie się nad tym, czy warto podnieść 500+, ale też po prostu w tym obszarze kolejne działania, które po prostu będą wspierać Polaków.

Jak mówi pani o kolejnych obszarach, to rozumiem, że możemy być świadkami nowych świadczeń?

Myślę, że być może tak.

Widzi pani taki obszar, gdzie można by było jeszcze coś zrobić?

Oczywiście. Cały czas obszar tych, którzy są w naszym społeczeństwie po prostu najsłabsi i potrzebują wsparcia rządowego, samorządowego, po prostu pomocy. To ciągle obszar osób najstarszych, emerytów, to jest pomoc społeczna, to są niepełnosprawni, to jest ciągle ochrona zdrowia i zmiany w tym zakresie, żeby ta dostępność do lekarza była lepsza, lepsza i coraz lepsza. Dużo udało nam się zmienić, ale jednak to są te zagadnienia, nad którymi będziemy pracować nieustannie.

Lepiej jest dodawać kolejne emerytury, waloryzować te kwoty, czy po prostu pracować dłużej? Politycy niechętnie o tym mówią, ale jak popatrzymy na średnią wieku osób pracujących w skali Europy, to wydaje się, że Polacy pracują relatywnie najkrócej, choć nie mówię, że najlżej. Jednak możemy, porównując do innych nacji, pracować trochę dłużej. Jak to należy zważyć, pani zdaniem?

Moim zdaniem to powinno pozostać indywidualnym wyborem. Oczywiście każdy sam w swoim zakresie musi się zastanowić, czy opłaca mu się dłużej pracować i pozostać aktywnym na rynku pracy człowiekiem, bo to będzie się przekładało np. na wyższą emeryturę, czy jednak zdecyduje, że odchodzi na emeryturę w tym wieku, który zaproponowaliśmy. Moim zdaniem są takie zawody, jak patrzę na pana np. to myślę, że pan może pracować do 80. Przepraszam, no ale jest to możliwe pracując w radiu, wykorzystując doświadczenie.

Ja nie wiem, czy mój system nerwowy to wytrzyma. Jednak to jest stresująca praca, pani poseł.

Przepraszam, bo to poważne sprawy i nie chciałabym, żeby to zabrzmiało jak żart. Ale to jest ten rodzaj zawodu, w którym jest, w mojej ocenie, że przy dobrej formie i dobrym zdrowiu można pracować dłużej, niż do 65. roku życia.

Ale długość życia dziennikarzy to nie jest naprawdę powód do chwały. Szybko umieramy, niestety.

No ale są takie zawody, w których sobie nie wyobrażam, że można pracować dłużej, niż do 65. roku życia, jak np. górnik, prawda.

Szeroko pojęty przemysł np.

Dokładnie. To musi pozostać jednak, w mojej ocenie, kwestią indywidualną. Ja bym była zwolenniczką takiego rozwiązania. Oczywiście przy takim też podejściu, kampanii informacyjnej, która pokazuje, że warto i się opłaca pracować dłużej. Ale absolutnie każdy Polak powinien o tym decydować sam. Nie zmieniałabym wieku emerytalnego.

Nie zmieniałaby pani wieku emerytalnego?

Nie.

To jakie obszary będą dla was najistotniejsze, oprócz tego, co pani powiedziała, w najbliższych tygodniach, najbliższych miesiącach? Czym chcecie przekonać tych Polaków, którzy są niezdecydowani, bo widać, że jest ich całkiem sporo?

To, o czym już wspomniałam, czyli kontynuowanie tej polityki zrównoważonego rozwoju. Żeby w każdym zakątku Polski Polakom się żyło równie dobrze. Żeby był dostęp do lekarza w wielkim mieście i małym miasteczku tak samo możliwy i do tak samo dobrego lekarza. Żeby szkoła podstawowa była tak samo dobra w wielkim mieście i dostępna, jak i w małym miasteczku. Kwestia infrastruktury, czyli dalej rozwój sieci dróg, bardzo na to stawiamy i remonty dróg, jak i też infrastruktura kolejowa. Tego rodzaju rzeczy. Tę politykę będziemy oczywiście kontynuować. Ja uważam, że też bardzo ważną sprawą jest kwestia tej naszej transformacji, czyli bezpieczeństwo energetyczne i przechodzenie na ogrzewanie, na ekologiczne źródła ciepła. To też naprawdę idzie nam bardzo dobrze i coraz. Wystarczy powiedzieć, że gdy idzie o fotowoltaikę i pompy ciepła, to rok 2022 był rekordowy, jeżeli chodzi o Polskę. Jesteśmy rekordowi na tle Unii Europejskiej. W naszym kraju tych pomp ciepła i fotowoltaiki, to w te źródła ciepła zainwestowaliśmy najwięcej w Europie i idzie to naprawdę dobrze. Tę politykę trzeba kontynuować. To jest też oczywiście związane i z komfortem życia, i z bezpieczeństwem energetycznym, i z naszym zdrowiem.

Ferie się skończyły i one pokazały, że w stolicy Dolnego Śląska ruch był znacząco mniejszy. Myślę, że korki, z którymi się zmagamy, to w dużej mierze kwestia tego, że rodzice dowożą swoje dzieci do szkół. Oczywiście też jeżdżą do pracy, ale to widać wyraźnie, że tych wyjazdów było mniej w ferie. Czy ewidentnie coś nie działa w mieście? Czy da się coś zrobić, żeby uzdrowić ten układ komunikacyjny? To jest możliwe we Wrocławiu? Żeby np. rodzice nie dowozili dzieci na drugi koniec miasta?

To jest możliwe i cały czas trzeba w końcu o to zawalczyć. To jest jakby mój głos do wyborców, żeby się dobrze zastanowili zanim oddadzą głos i dobrze wczytali się w propozycje i programy potencjalnych kandydatów na prezydenta. W mojej ocenie mamy po prostu lata zaniedbań. A więc przede wszystkim, no tu nie odkrywamy Ameryki, każdy to wie, że jeżeli decydujemy się na budowanie wielkiego osiedla, jak np. Lipa Piotrowska, gdzieś kilkanaście tysięcy mieszkańców, docelowo prawie 30 tysięcy, to jest naprawdę duże miasto w mieście i powstają kolejne mieszkania, kupują te mieszkania najczęściej młodzi ludzie, a jednak w ślad za tym, równolegle albo najpierw nie powstaje infrastruktura przedszkolna i szkolna, to nie jest żadnym zdziwieniem, że ci rodzice potem to dziecko i do przedszkola, i do szkoły muszą gdzieś dowieźć. Jeżeli do tego dorzucimy jeszcze, że nie ma infrastruktury edukacyjnej, a na dodatek nie ma infrastruktury związanej z komunikacją publiczną, czyli autobus na niektóre osiedla, czy tramwaj jest ciągle marzeniem albo jego częstotliwość jeżdżenia jest za mała, to znowu mamy taką sytuację, że zamiast pojechać autobusem, nawet jeżeli musimy się już przemieścić, to wybieramy auto, bo ten autobus jest za rzadko albo tramwaju nie ma wcale. Takich przykładów można podawać mnóstwo. Więc mówiąc krótko, no komunikacja publiczna i planowanie, projektowanie osiedli tak, żeby po prostu, jak już pierwszy mieszkaniec zdecyduje się na zamieszkanie na danym nowo wybudowanym, zaprojektowanym osiedlu, musi mieć już zagwarantowane wszystko, co jest potrzebne do wygodnego życia. Po prostu w ciągu kilku minut musi mieć szkołę, przedszkole, aptekę i wszystko, co jest mu potrzebne. Tak musimy projektować miasto. Mówiłam o tym w dwóch kolejnych kampaniach i okazuje się, że w tej przyszłej ktokolwiek będzie kandydował na urząd prezydenta, dalej będziemy o tym rozmawiać.

Pani europoseł Anna Zalewska powiedziała w tym studiu, że za dwa miesiące mamy poznać nazwisko kandydata Prawa i Sprawiedliwości na prezydenta Wrocławia. Coś pani wie więcej na ten temat? Może pani rozwinąć te myśl?

Powiem tak, że gdybyśmy tę decyzję podjęli w ciągu dwóch najbliższych miesięcy, za dwa miesiące, jak moja koleżanka powiedziała, ogłosili, to byłaby to bardzo dobra wiadomość, ponieważ jestem zwolenniczką, aby kandydata na prezydenta Wrocławia, w ogóle kandydatów na prezydentów, włodarzy miast ogłosić jak najszybciej. Gdyby to było prawdą, to cieszyłabym się bardzo. Choć moje doświadczenie wieloletnie w kolejnych kampaniach, również samorządowych, pokazuje, że jednak te decyzje zapadają troszkę później. Trzymam zatem kciuki za to, żeby to były dwa miesiące.

Z kolei kilka tygodni wcześniej na pani miejscu siedział radny Prawa i Sprawiedliwości Andrzej Kilijanek. Rozmawialiśmy o Wrocławiu i on powiedział, że bycie prezydentem Wrocławia to jest jego marzenie. Czy to byłby dobry prezydent Wrocławia?

Myślę, że tak. Oczywiście. Myślę, że też byłyby najpierw, zanim dojedziemy do tego, czy prezydentem, to byłby dobrym kandydatem na prezydenta. Reprezentuje już inne pokolenie w polityce i myślę, że bardzo dobrze trafiałby właśnie do serc i postulaty programowe, które by reprezentował, w odniesieniu do swojego doświadczenia, codziennego życia we Wrocławiu, trafiałoby do młodych ludzi. To ważne.

Będzie pani lobbować za tym nazwiskiem?

Powiem krótko: Andrzej Kilijanek oczywiście, że byłby świetnym kandydatem na prezydenta. Są koledzy, również radni w naszym samorządzie wojewódzkim, jak choćby marszałek Marcin Krzyżanowski. Są koledzy posłowie, którzy też mogliby się z tą kampanią zmierzyć. Więc wybierzemy dobrze.

A pani poseł?

Ja też wielokrotnie, również w tym studio, mówiłam, że jeśli zdecydujemy, że moja kandydatura by była najlepszą w tych wyborach samorządowych dla naszego środowiska, to oczywiście jestem gotowa podjąć to wyzwanie.

Posłuchaj całej rozmowy: