Z pamięci..., czyli... od serca

Właśnie pan profesor Marek Dyżewski opowiadał kiedyś o śpiewaniu kolęd w Betlejem. Pielgrzymi z wielu krajów śpiewali, wszyscy swoje. Ale gdzież im wszystkim razem do Polaków, znających dziesiątki tych cudownych pieśni. A mój dziadek w swoim świątecznym repertuarze miał ich ponad sto. Nie wiem, czy to dobra wiadomość dla mojej rodziny, ale może spróbuję pójść w ślady mojego dziadka... :)

"Mędrcy świata, monarchowie"... :). Mam osobiste skojarzenie z tą piękną kolędą, którą wiele lat temu mój starszy synek śpiewał nam po przyjściu z przedszkola. W takim spontanicznym śpiewie dziecka jest coś szczerego, pięknego. Bo to właśnie taki "śpiew od serca" :).

Niestety, ale czasem, w pewnym stopniu, stoimy przed wyborem między czymś wątpliwym a marnym. Wielu ubolewało nad tzw. komercjalizacją Świąt, ich banalizacją przejawiającą się np. przesadnym i przedwczesnym zdobieniem całych ulic. Jeszcze kilka lat temu tuż po Wszystkich Świętych wielkie Bożonarodzeniowe dekoracje umieszczano wzdłuż wszystkich gównych ulic w centurum Warszawy. Mi to specjalnie nie przeszkadzało i nawet trochę do tego tęsknię. Bo od paru lat w polskiej stolicy żadnych Bożonarodzeniowych ozdób nie ma ani na Marzałkowskiej ani Świętokrzyskiej czy Alejach Jerozolimskich. Jedyne są na Rynku Starego Miasta, Krakowskim Przedmieściu a na Nowym Świecie - niby świąteczne, ale będące wyłącznie reklamą jednego z zagranicznych producentów słodyczy...