Wrocławski historyk Antoni Lenkiewicz odznaczony Orderem Orła Białego

Antoni Lenkiewicz w 1963 ukończył studia na Wydziale Historii, a Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Wrocławskiego. W 1970 uzyskał stopień doktora. Od 1963 pracował w zakładach gospodarki uspołecznionej.
W latach 1952–1956 był więziony za przynależność do Związku Skautów Polski Walczącej. W latach siedemdziesiątych współpracował z Ruchem Obrony Praw Człowieka i Obywatela oraz Studenckim Komitetem Solidarności i publikował w pismach, które ukazywały się poza cenzurą. W 1980 współorganizował NSZZ "Solidarność" we Wrocławiu. Był szefem doradców prawnych związku na Dolnym Śląsku. Następnie został współpracownikiem "Tygodnika Solidarność". Od 13 grudnia 1981 do 23 grudnia 1982 był internowany, a następnie pozbawiony pracy. 11 listopada 1985 po wykładzie w kościele św. Karola Boromeusza we Wrocławiu został porwany przez działających po cywilnemu funkcjonariuszy SB i został skazany na karę 1 roku pozbawienia wolności za wzywanie do niepokojów społecznych. W więzieniu spędził 9 miesięcy. Działał w Konfederacji Polski Niepodległej oraz w Solidarności Walczącej.
W kadencji 1990–1994 był radnym i przewodniczącym Komisji Rewizyjnej Rady Miasta Wrocławia. Swoje doświadczenie społeczno-polityczne z tego okresu przedstawił w książce zdRada naGminna m. Wrocławia. Następnie był redaktorem naczelnym "Wrocławskiej Gazety Polskiej".
Był jedną z pierwszych osób, która wystąpiła o odszkodowanie za okres internowania w stanie wojennym. W styczniu 2008 sąd przyznał mu 23 tysiące złotych zadośćuczynienia.

Źródło: Pap, Wikipedia