Siggy Davis - "Just As I Am"

Andrzej Patlewicz | Utworzono: 2009-10-18 13:52 | Zmodyfikowano: 2014-05-01 00:12

O znakomitych możliwościach wokalnych tej ciemnoskórej artystki wiedzą jej sympatycy od wielu lat. Swego czasu porzuciła teatr, plan zdjęciowy i skupiła się wyłącznie na muzyce.

Gdy miała sześć lat rodzice zauważyli u niej talent muzyczny. Po kilku latach posłali ją do odpowiednich szkół, gdzie mogła rozwijać się i kształcić w tym kierunku. Akurat w tamtych czasach w Ameryce, w niewielkim stanie Connecticut tuż obok Nowego Jorku, funkcjonowały specjalne programy stypendialne dla młodych ludzi zainteresowanych sztuką. Dzięki temu mogła się uczyć od profesjonalnych nauczycieli.

W wieku jedenastu lat zagrała swoją pierwszą rolę na Broadwayu, który stał się po latach bardzo ważną częścią jej życia. Po studiach przez siedem lat mieszkała w Nowym Jorku występując na Broadwayu, ale też poza Broadwayem, w nowojorskim teatrze Biblie Holiday, grając w przedstawieniu "A Star Ain’t Nothing But A Hole I Heaven" i w filmach. Udało jej się wystąpić w trzech obrazach Spike’a Lee stając się częścią tzw. renesansu czarnego kina.

Współpracowała z pianistą Donem Pullenem, trębaczem Hannibalem Petersonem oraz wieloma innymi znanymi amerykańskimi jazzmanami. Podczas tournee po Europie z grupą aktorską z Broadwayu, po przedstawieniach chodziła do klubów jazzowych i tam poznała kilku muzyków. Po jakimś czasie związała się z niektórymi z nich, m.in. ze Stanem Michalakiem, z którym przez wiele lat pracowała przy bardzo wielu projektach muzycznych.

Muzyką soulową i jazzem zainteresowała się na poważnie, kiedy usłyszała stare nagrania Arethy Franklin i jej niebywałą interpretację słynnego tematu "Skylark" Hoagy Carmichaela. Ten utwór sprawił, że Siggy Davis zaczęła naprawdę zwracać uwagę na jazz.

Swoją ostatnią płytę "Just As I Am" nagrała w Niemczech w doborowym towarzystwie: Jean–Paul Bourely (gitara), Stan Michalak (kontrabas), Kenny Martin (perkusja), Fuasi Khaliq (saksofon altowy) i Tony Hurdle (puzon). Na krążku znalazły się kompozycje nasiąknięte soulem i muzyką gospel. Oczywiście jest w tym wszystkim miejsce i na improwizacje, i na wokalny jazz, o czym świadczą zawarte na płycie utwory: "Sing On", "Illusions", tytułowy "Just As I Am", "My Brotha, Myself", "Save Me", "Soft", "Walkin’" i "Dear God", który zamyka ten album. Artystka coraz częściej sięga po utwory z repertuaru Niny Simone, Elli Fitzgerald, Billie Holiday i Arethy Franklin odświeżając je na nowo i to z wielkim smakiem.