RAPORT KASANDRY [Recenzja]

 Mimo to, staram się, jak mogę! 

Informacja prasowa:

Raport Kasandry 

Teatr Pieśń Kozła stworzył unikatową formę koncertu eksplorującego rytualne korzenie teatru, w którym muzyczność współtworzy teatralność. Rzeczywistość mitologiczna przemawia do nas polifonią dźwięków.

Tytułowy Raport Kasandry jest symbolicznym nawiązaniem do historii kobiet, które poprzez swoją wrażliwość i umiejętność analizy docierają do pełniejszego obrazu człowieczeństwa. W opresyjnej rzeczywistości nie mogą być usłyszane. Postawa mitycznych bohaterek jest niezrozumiała dla społeczeństwa. Odosobnione strażniczki duchowości pozostają samotne w swoim cierpieniu.

Literatura podaje tu przykłady kobiet, jednak życie uczy nas ,że także mężczyźni mogą znaleźć się w podobnej sytuacji. Teatr Pieśń Kozła – z muzyczności tworzy głównego bohatera i w ten sposób uniwersalizuje problem. Kilkanaście polifonicznych pieśni śpiewanych przez ośmiu wokalistów w towarzystwie wiolonczeli formuje doskonałą energię. Kompozycji towarzyszą teksty zainspirowane europejską myślą egzystencjalną i mitologią.

Realizatorzy:

Reżyseria – Grzegorz Bral
Muzyka – Maciej Rychły
Dramaturgia – Alicja Bral
Aranżacje muzyczne – Maciej Rychły, Przemysław Michalak
Kostiumy – Alicja Gruca
Dźwięk – Waldemar Trzaska

Aktorzy:

Volodymyr Andrushchak
Paweł Frasz
Piotr Gałek
Anna Grycan
Aleksandra Michniewicz
Urszula Milewska
Natalia Voskoboynikov
Łukasz Wójcik
Wiolonczela: Malwina Maławy