Kardynał August Hlond, prymas Polski

Po I wojnie światowej przez niedługi czas przebywał w Wiedniu, tam w roku 1919 pełnił funkcje prowincjała salezjańskiej prowincji niemiecko-austriacko-węgierskiej. W stolicy Austrii poznał Achille Rattiego, późniejszego papieża Piusa XI. Losy obu duchownych splotły się na dłużej, bowiem już rok później Ratti został nuncjuszem apostolskim w Warszawie, w roku 1922 był już ojcem świętym.

Wiedeńska znajomość nadała karierze Hlonda niesamowitego przyśpieszenia. Tuż po wyborze Ratiego na Stolicę Piotrową, August Hlond został administratorem apostolskim w Katowicach, w części diecezji wrocławskiej, przyznanej Polsce w wyniku plebiscytu górnośląskiego. W roku 1925 został metropolitą katowickim, pół roku później był juz arcybiskupem gnieźnieńskim i prymasem polski.

Doświadczenia zdobyte w Katowicach, Hlond wykorzystał po II wojnie światowej. Korzystając z panującego wtedy zamieszania i niezdecydowania następnego papieża Piusa XII, sam wyznaczył administratorów apostolskich w diecezjach na ziemiach przejętych od Niemców: we Wrocławiu został nim ksiądz Karol Milik, w Opolu ksiądz Bolesław Kominek,w Gorzowie Wielkopolskim ksiądz Edmund Nowicki.

Kardynał August Hlond zmarł 22 października 1948 roku.