Koszykarskie święto we Wrocławiu. III memoriał Teresy Kępki-Swędrowskiej

To już tradycja. Ostatnim etapem przygotowań do nowego sezonu dla koszykarek Ślęzy będzie turniej Wrocławska Iglica, który jednocześnie jest memoriałem Teresy Kępki-Swędrowskiej, legendarnej zawodniczki 1KS-u.

Dla zawodniczek i trenerów najważniejsze będzie sprawdzenie formy na tydzień przed rozpoczęciem zmagań o punkty. Ale Wrocławska Iglica to nie tylko sport. Jak co roku, uczcimy też pamięć Teresy Kępki-Swędrowskiej.

Teresa Kępka-Swędrowska to jedna z najlepszych i najbardziej zasłużonych koszykarek w historii Ślęzy. Żółto-czerwonych barw broniła przez 15 sezonów. Rozegrała 276 meczów, zdobyła ponad trzy tysiące punktów. Jej największym sukcesem było mistrzostwo Polski zdobyte w roku 1987. Była etatową reprezentantką kraju. Numer 7, z którym grała, został zastrzeżony przez Ślęzę.

Drużyny występujące w turnieju Wrocławska Iglica 2016 – III Memoriał Teresy Kępki-Swędrowskiej

DSK Basketball Nymburk – aktualny wicemistrz Czech; w finale sezonu 2015/2016 Basketball Nymburk przegrał z USK Praga 0-3.
CCC Polkowice – czwarty zespół ekstraklasy w sezonie 2015/2016. Mistrz Polski w roku 2013, wicemistrz Polski w latach 2011, 2012 i 2014. Uczestnik Euroligi w nadchodzącym sezonie.
TS Ostrovia Ostrów Wlkp. – beniaminek ekstraklasy w sezonie 2016/2017.
1KS Ślęza Wrocław – trzeci zespół ekstraklasy w sezonie 2015/2016.
 
Terminarz spotkań (wszystkie mecze odbędą się w małej hali AWF-u przy Stadionie Olimpijskim)
 
Piątek (23 września)
godz. 17:45 - CCC Polkowice – Ostrovia Ostrów Wlkp.
Po zakończeniu pierwszego meczu odbędzie się ceremonia otwarcia turnieju.
godz. 20:15 – Ślęza Wrocław – Basketball Nymburk
 
Sobota (24 września)
godz. 15:30 – Basketball Nymburk – CCC Polkowice
godz. 18:00 – Ślęza Wrocław – Ostrovia Ostrów Wlkp.
 
Niedziela (25 września)
godz. 9:30 – Basketball Nymburk – Ostrovia Ostrów Wlkp.
godz. 12:00 – CCC Polkowice – Ślęza Wrocław
 
W niedzielę, po drugim meczu, odbędzie się I Dolnośląska Gala Koszykówki Młodzieżowej. Udział w niej wezmą drużyny dziewcząt i chłopców, mistrzowie Dolnego Śląska kategorii wiekowych U14, U16 i U18. Będą to Ślęza Wrocław, MKS MOS Wrocław oraz Śląsk Wrocław. Pierwszy mecz zmagań o godz. 14:00.

Sylwetka Teresy Kępki-Swędrowskiej
15 sezonów, 276 meczów w żółto-czerwonych barwach Ślęzy. Ponad 3000 punktów zdobytych w ekstraklasie dla wrocławskiego klubu. Teresa Kępka-Swędrowska to legenda wrocławskiej koszykówki i jedna z ikon Pierwszego Klubu Sportowego.

Początki kariery Teresy Kępki to połowa lat 70. XX wieku. „Wyłowiona" spośród koleżanek w szkole podstawowej, trafiła pod skrzydła trenerów w Ślęzie Wrocław. Szybko okazało się, że mieli oni do czynienia z wybitnym talentem, który za wszelką cenę należy zatrzymać we wrocławskim klubie. Tak też się stało. Teresa pozostała w nim przez całą swoją seniorską karierę w Polsce.

Wraz z Mariolą Pawlak Teresa Kępka stała się filarem nie tylko Ślęzy Wrocław, ale również reprezentacji Polski. W swojej seniorskiej karierze rozegrała 120 spotkań z orłem na piersi. Z dumą i honorem reprezentowała Polskę na największych imprezach, takich jak mistrzostwa świata, mistrzostwa Europy czy uniwersjada.

Wśród swoich trofeów Teresa miała wiele medali mistrzostw polski zdobytych ze Ślęzą, z jedynym jak dotąd złotem z 1987 roku. Razem z drużyną przeszła długą drogę do sukcesu. Była skrzydłową Ślęzy jeszcze w czasie, gdy wrocławianki walczyły na zapleczu ekstraklasy. Wymarzony awans do elity Teresa z koleżankami wywalczyły w sezonie 1979/1980. Już w drugim sezonie udało się wspiąć na wyżyny polskiej koszykówki i zdobyć srebro (1982).

Do upragnionego mistrzostwa prowadziła droga usłana kolejnymi srebrnymi medalami (1984, 1985, 1986). Łącznie na ligowym podium stawała pięć razy.

Do francuskiego CJM Bourges Basket Teresa trafiła w 1989 roku. Była pierwszą zagraniczną zawodniczką w klubie, który obecnie wymieniany jest wśród najsilniejszych ekip w Europie. Przecierając europejskie szlaki dla polskich zawodniczek, Teresa przeżywała swoja własną, wspaniałą życiową przygodę. Jej fantastyczna kariera zawodnicza, zmieniła się z czasem w wieloletnią pracę w roli trenera. Realizując się zarówno w życiu zawodowym, jak i osobistym, była osobą darzoną ogromnym szacunkiem wśród przyjaciół, współpracowników oraz podopiecznych.

Po zakończeniu kariery zawodniczej nigdy nie przestała żyć sportem. Poprzez pracę zawodową w roli trenera akademickiego oraz zaangażowanie w PZKosz była obecna i wciąż aktywnie tworzyła historię polskiej koszykówki. Zarażała miłością do ludzi, do sportu i do ciężkiej pracy wszystkich wokół.

W listopadzie 2012 roku, po latach walki z chorobą odeszła postać wybitna. Całe sportowe środowisko bardzo przeżyło tą stratę.