Henryk Brunsberg i późnogotycka architektura ceglana

Henryk Brunsberg był jednym z najwybitniejszych architektów późnogotyckich i jednym z niewielu znanych z imienia budowniczych ceglanego gotyku na południowym pobrzeżu Bałtyku. Wystawa przygotowana przez Niemieckie Forum Kultury Europy Środkowej i Wschodniej przy współpracy z Muzeum Narodowym w Szczecinie oraz z Archidiecezją Szczecińsko-Kamieńską, prezentuje typowe dla Brunsberga rozwiązania formalne i dowodzi, że Marchia Brandenburska oraz Pomorze około roku 1400 należały do tego samego kręgu kulturowego.

Punktem wyjścia, łączącym charakterystyczne rozwiązania architektoniczne z jego imieniem, jest inskrypcja na brandenburskim kościele św. Katarzyny, która wzmiankuje Brunsberga jako budowniczego kościoła. Najwcześniej charakterystyczne dekoracje brunsbergowskie z bogato profilowanych kształtek, filigranowych maswerków i ozdobnych szczytów z palonej cegły wprowadzono na ukończonym ok. 1389 roku chórze kościoła Mariackiego w pomorskim Stargardzie Szczecińskim.

Poza Brandenburgiem budowle o porównywalnej formie występują również w Szczecinie, Chojnie, Prenzlau, Gardźcu (Gartz) i w Tangermunde. Są one przykładami największego rozkwitu późnego gotyku w tym rejonie.

INNOWACJA I TRADYCJA. HENRYK BRUNSBERG I PÓŹNOGOTYCKA ARCHITEKTURA CEGLANA NA POMORZU I W MARCHII BRANDENBURSKIEJ

w czwartek 30 STYCZNIA O GODZINIE 17.00, Muzeum Architektury we Wrocławiu, ul. Bernardyńska 5

Wystawa czynna do 30 marca 2014 roku.