Wrocławskie Zoo kończy 65 lat

W ceremonii wzięli udział przedstawiciele ówczesnych władz miasta, a przecięcia wstęgi – jak doniósł Wrocławski Kurier Ilustrowany z 20 lipca 1948r. - dokonała obywatelka Koperówna. Data otwarcia nie była przypadkowa, gdyż trzy dni później (21 lipca), na terenach przylegających do zoo, odbyło się huczne otwarcie Wystawy Ziem Odzyskanych.

Wrocławskie Zoo, jako placówka niemiecka istniało w latach 1865 – 1945. Niestety podczas oblężenia „Festung Breslau” zoo uległo zniszczeniu, a nieliczne ocalałe zwierzęta już w maju i czerwcu 1945 roku, rozesłano do ogrodów w Poznaniu, Łodzi i Krakowie.

Pomysł odbudowy zoo zrodził się pośród wrocławskich naukowców, a jednym z inicjatorów był zoolog, profesor Stanisław Kulczyński, rektor Uniwersytetu i Politechniki Wrocławskiej dlatego też, przez pięć kolejnych lat od otwarcia zoo działało jako jednostka uczelniana. Już w 1947 na dyrektora mającego się odrodzić zoo powołano Karola Łukaszewicza, który przed wojną związany był z ogrodem zoologicznym w Krakowie.

Stanęło przed nim trudne zadanie trudne: nie tylko pośpieszna odbudowa zniszczonych budynków i wybiegów, ale także odzyskanie wywiezionych zwierząt i pozyskanie nowych. W przededniu oficjalnego otwarcia wrocławskie zoo posiadało 224 okazy zwierząt reprezentujące 72 gatunki, przede wszystkim przedstawicieli fauny krajowej.

Między innymi 2 wilki, 2 niedźwiedzie brunatne, 2 wrony, 6 dzików, ale także tak egzotyczne zwierzęta jak pawiany, antylopy gnu i nilgau, jedną hienę, 3 bizony, wielbłąda jednogarbnego czyli dromedara, 2 duże papugi ary i amerykańskiego tapira. W pierwszym okresie po otwarciu zoo cieszyło się dużym powodzeniem i do końca 1948 roku odwiedziło je ponad 365 000 osób.

Wyświetl większą mapę