Kościół Pokoju w Świdnicy ma 356 lat

Szwedzi wymusili na cesarzu Ferdynandzie III, zgodę na budowę kościołów w księstwach dziedzicznych, czyli w Świdnicy Jaworze i Głogowie. Pozwolenie Habsburga nie była przez niego samego uznawane za akt równouprawnienia wyznań, a jedynie za ustępstwo w duchu tolerancji.

Ustępstwa nie były zbyt wielkie, biorąc pod uwagę warunki, jakie postawił katolicki cesarz. Świątynie nie mogły powstać w obrębie miejskich murów, miały być zbudowane z nietrwałych materiałów (drewno, glina, słoma) nie mogły mieć wieży i musiały zostać zbudowane w ciągu 12 miesięcy.

We wszystkich trzech przypadkach udało się spełnić te wymagania. Najwcześniej powstał, nieistniejący już, kościół w Głogowie (pierwsze nabożeństwo w Boże Narodzenie 1652 roku). Drugi był kościół w Jaworze. Został oddany do użytku w roku 1655.

Jako ostatni powstał (największy z nich) kościół Pokoju w Świdnicy. Kamień węgielny położono pod budowę 23 sierpnia 1656 roku.

Już 24 i 25 czerwca 1657 roku w kościele który powierzono Świętej Trójcy, można było odprawić pierwsze nabożeństwa.

Lata 1737-1775