Fabryka w Jelczu do rozbiórki? (Zobacz)

Niemcy takie budynki restaurują, Polacy burzą. Wnioski wyciągnijcie sami.

Pracowałem w transporcie w JZS jako kierowca w latach 1985 do 1992 zaczynałem na Karosie 043, potem awansowałem na Jelcza PR 110 Lux prosto z taśmy , które transport dostał w maju 1987 w ilości 5 szt. pomalowane na biało-pomarańczowe pasy przez całą długość autobusu. Jezdziłem nim do Włoch z pielgrzymkami i na koncerty do Francji z Filharmonią Wrocławską. Przez okres wakacyjny woziliśmy dzieci na kolonie do Tymienia i pracowników z rodzinami na wczasy do Mielna A na co dzień woziłem pracowników z Wrocławia na lini nr.10 Leśnica-Jelcz Brama Miłszycka. To były piękne chwile spędzone na pracy w Jelczu, żadnej pracy tak miło nie wspominam. Dodam tylko że mój tata nieżyjący już , od początku istnienia Zakładu pracował przy uruchamianiu poszczególnych wydziałów produkcyjnych sprowadzał maszyny takie jak prasy, obrabiarki i inne urządzenia z fabryk w Polsce, był Głównym Mechanikiem ,odszedł na emeryturę w roku 1981. zmarł w lipcu 2009.w wieku 88 lat. Na koniec chciałem Pozdrowić wszystkich pracowników z lini 10,których woziłem przez 7 lat do pracy, między innymi ;Romana Golimowskiego, Henia Staruszkiewicza, Adama Chmielewskiego ,Tadeusza z OBK Wszystkim życzę dużo zdrowia . Sławek Siudzik

Książka pt: „Historia JZS Jelcz-Zapisy wspomnień” Jana Dalgiewicza i Wojciecha Połomskiego to doskonałe uzupełnienie książek Wojciecha Połomskiego: "Pojazdy samochodowe i przyczepy Jelcz 1952-1970 i 1971-1983". Książka zawiera 40 zapisów wspomnień byłych pracowników i współpracowników Jelczańskich Zakładów Samochodowych. Dość dobre przedstawienie początków istnienia zakładów, rozwoju produkcji- począwszy od autobusów zastępczych tzw. "Stonek" poprzez licencję firmy Berliet. Ciężarówki opisano od Żubra poprzez serię 300, pojazdy budowane z firmą Steyr. Dość dobrze przedstawiony został także rozwój kabin kierowcy. Nie jest to jednak wszystko. Niniejsza publikacja nie traktuje tylko o pojazdach (co może sugerować tytuł) zawarto w niej bowiem wiele istotnych faktów z historii miejscowości Jelcz i Laskowice Oławskie- dzisiejsze miasto Jelcz-Laskowice, a także informacje związane z miastem Oława. Publikacja ta zawiera wiele szerzej nieznanych faktów z najnowszej historii naszego kraju, która w pewnym stopniu związana była z przemysłem motoryzacyjnym Polski. Na ponad 400 stronach znalazło się ponad 200 unikalnych fotografii i rysunków obrazujących historię tego jednego z największych przedsiębiorstw przemysłowych w powojennej Polsce. Warto dodać, iż jest to pierwsza w kraju próba zobrazowania historii wielkiej fabryki pojazdów samochodowych, znanej nie tylko w kraju, lecz także poza jego granicami. Książka wydana została bardzo starannie w twardej oprawie i na dobrej jakości papierze. Po przeczytaniu książki odnosi się wrażenie, iż głównym celem powstania niniejszej publikacji była chęć ocalenia pamięci o "ludziach Jelcza". W wywiadach, Połomski podkreślał bowiem, iż wymienionych zostało ponad 1500 nazwisk pracowników fabryki"

Podzielam wypowiedż Pana Kruczek Z. z dnia 19.10.2012r.Również w latach: 1960 - 1968 pracowałem w JZS w Dziale Głównego Energetyka i bardzo mile wspominam ten okres czasu.Była to moja pierwsza praca, w zakładzie panował ład i porządek i była dobrze zorganizowana praca, zarówno na wydziałach bezpośrednio produkcyjnych jak i na wydziałach pomocniczych, które spełniały bardzo ważną rolę w utrzymaniu ciągłości produkcji.Przesyłam miłe pozdrowienia ze Słupska.Tadeusz

W latach 1967-1970 pracowałem w tej firmie - na W-7, na wydziale montażowym (jako monter)Bardzo dobrze i miło pamiętam te czasy-mojej pierwszej pracy.Dobrze wspominam organizacje i warunki pracy(porządek logika-organizacji produkcji- do dziś jest dla mnie przykładem. Miłe było również i to, że szanowano ludzi, dbano o ich sprawy, o warunki życia-(hotel, stołówka , kawiarnia,Technikum Samochodowe(moja szkoła)Nikt nikogo nie wykorzystywał, nie oszukiwał, i nie nadużywał władzy-mimo, ze było to w czasach systemu totalitarnego (jak obecnie sie mówi o tamtych czasach-często niesłusznie!)Jelcz dla mnie pozostanie w pamięci w pozytywnych wspomnieniach. Również grono znajomych-których wtedy poznałem to wspaniali ludzie-i których to miło pozdrawiam. Podkarpacie. Zbyszek(hotel)

W tym kraju najlepiej wychodzi burzenie obiektow,remonty adaptacyjne to nie w polskim stylu,jak juz sie wyburzy to potem przyjdzie mysl znana jak ten chory kraj "madry Polak po szkodzie"

Ciekawe kiedy ktoś zabierze się za rozbiórkę w Warszawie na Wiejskiej-TO JUŻ CHYBA CZAS ROZGONIĆ TO TOWARZYSTWO DARMOZJADÓW.

Panarama Jelcza-Laskowic z dachu wieżowca: http://i-jl.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=277&Itemid=528

Polska chora rzeczywistość... To samo stało się z budynkiem Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Fabryki Samochodów Ciężarowych w Starachowicach. Zaraz po przejęciu przez MAN-a budynek został wyburzony jak to się mówi odgórnym przykazem. To był początek końca fabryki. A trzeba wiedzieć, że był to budynek-symbol - powstały tam praktycznie wszystkie produkcyjne i prototypowe modele Starów.